Édouard Balladur
Édouard Balladur, naskiĝinta la 2-an de majo 1929 en İzmir en Turkio (tial la unuajn 3 vivjarojn li havhis turkan ŝtatanecon kaj nure en 1932 oficiale iĝis francia ŝtatano), estas franca politikisto. Li havas altlernejajn diplomojn de la Instituto pri Politikaj Studoj de Parizo kaj Nacia Lernejo pri Administrado.
Ŝtatkonsiliano, li oficis kiel ĉefsekretario de la prezidejo de la Franca Respubliko de 1973 ĝis la morto de prezidanto Georges Pompidou, en 1974. Poste li estis ŝtatministro, ministro pri ekonomio, financoj kaj privatigo en la unua registaro de la kunregado (la dua ministraro gvidata de Jacques Chirac), de 1986 ĝis 1988.
La 29-an de marto 1993, Édouard Balladur estis nomumita ĉefministro, post la venko de la tiutempa partio Unuiĝo por Francio en la deputitaj balotoj, tiel inaŭgurante la duan kunregadon. Kandidato en la prezidanta baloto de 1995, subtenata de Unuiĝo por la Franca Demokratio (UDF) kaj parto de Kuniĝo por la Respubliko (RPR), li fine rangis en tria pozicio kun 18,58 % da voĉoj.
Post eksiĝo de ofico de ĉefministro, Édouard Balladur reprenis sian seĝon de deputito de Parizo, poste li prezidis la komisionon pri eksterlandaj aferoj de la Nacia Asembleo de 2002 ĝis 2007.
Verkoj pri Édouard Balladur
- Claire Chazal, Balladur, eld. "Flammarion", 1993 (ISBN 2080667599)
- Éric Zemmour, Balladur, immobile à grands pas, eld. "Grasset", 1995 (ISBN 2246489717)
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
|