Sufismo

XIII. mendeko mistiko sufi zen Jalāl ad-Dīn Muḥammad Rūmīren hilobia, Turkian.

Sufismo edo taṣawwuf (arabieraz: تصوّف) islamismo barruko hainbat eskola, sekta eta kofradiaren arau eta praktika aszetiko eta mistikoen multzoa da, gizakia jainkozko bilakatzea eta Egia absolutuarekin bat egitea lortu nahi duena[1]. Bere jarraitzaileek ṣūfī (persieraz: صُوفِيّ) edo derbitxe dute izena.

Sufi klasikoen ezaugarri nagusia dhikr (edo Jainkoaren izenak errepikatzea) eta aszetismo jardutea zen. Omeiatar Kaliferriaren hasierako ortodoxiaren aurkako bere jarrerak jarraitzaile asko eman zizkion[2]. Bere agindu (ṭuruq) gehienak, bai sunitar, xiitar edo mistoak direnak, Muhammadetik 'Alī bere lehengusuaren bitartez jaso dituzte, Abu Bakr kalifatik hartutako naqshbandi izan ezik[3].

Aditu batzuen ustez, Islamaren bertsio esoterikoa besterik ez da, eta badaude Islametik at kokatzen dutenak[4].

Iruditegia

Erreferentziak

  1. ↑ Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. Sufismo. .
  2. ↑ Hawting, Gerald R.. (2000). The first dynasty of Islam: The Umayyad Caliphate AD 661-750. Routledge ISBN 0415240735..
  3. ↑ Kabbani, Muhammad Hisham. (2004). Classical Islam and the Naqshbandi Sufi Tradition. Islamic Supreme Council of America, 557 or. ISBN 1930409230..
  4. ↑ Idries Shah, The Sufis, New York: Anchor Books, 1971, ISBN 0-385-07966-4

Kanpo estekak

Erlijio Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.