یول برینر

یول برینر
برینر در پیش نمایش جنگ نرتوا در سارایوو در ۲۹ نوامبر ۱۹۶۹
نام هنگام تولدئی‌یول باریسویچ برینر
زادهٔ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۲۰
ولادی‌وستوک، جمهوری خاور دور، روسیه شوروی
(اکنون سرزمین پریمورسکی، ناحیه فدرالی خاور دور، روسیه)
درگذشت۱۰ اکتبر ۱۹۸۵ (۶۵ سال)
منهتن، نیویورک سیتی، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
(سرطان ریه)
مدفنصومعه ارتدوکس روسی، فرانسه
ملیتروسیه (بعداً رد شد)
پرچم ایالات متحده آمریکا آمریکایی (۱۹۴۳–۶۵)
سوئیس (۱۹۶۵–۸۵)
پیشههنرپیشه ، خواننده ، کارگردان ، موسیقی دان
سال‌های فعالیت۱۹۴۱–۱۹۸۵
همسر(ها)ویرجینیا گیلمور (ا. ۱۹۴۴–۱۹۶۰)
دوریس کلاینر (ا. ۱۹۶۰–۱۹۶۷)
ژاکلین تیون دلاشام (ا. ۱۹۷۱–۱۹۸۱)
کتی لی (ا. ۱۹۸۳–۱۹۸۵)

یول برینِر (به روسی: Юлий Борисович Бринер) (به انگلیسی: Yul Brynner) (زادهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۲۰ – درگذشتهٔ ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵) هنرپیشهٔ تئاتر و سینما و زادهٔ روسیه بود.

او برای بازی‌هایش در موزیکال پادشاه و من، رامسس دوم در فیلم ده فرمان ساخته سیسیل بی. دمیل و نقش اصلی فیلم هفت دلاور شناخته می‌شود. برینر برای صدای گرم و پخته‌اش مورد توجه قرار داشت و سر تراشیده‌ای که با آن نقش سلطان را در فیلم سلطان و من بازی کرد به عنوان یک ویژگی و گزینش شخصی تا آخر عمر با او باقی‌ماند. او برای بازی در فیلم پادشاه و من جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد. در سال ۱۹۸۵ برای تقدیر از ۴۵۲۵ بار ایفای نقش در نمایش پادشاه و من جایزهٔ ویژهٔ تونی به او اهدا شد.[۱] برینر همچنین عکاس و نویسنده دو کتاب بود.

زندگی

یول برینر با نام ایول باریسویچ برینر در سال ۱۹۲۰ زاده شد.[۲] برینر در مواجهه با رسانه‌ها داستان‌های اغراق‌آمیزی دربارهٔ گذشتهٔ خود می‌گفت که طبق یکی از آن‌ها بخشی از نژاد او از قوم مغول بود و با نام تایجی خان در جزیرهٔ روسی ساخالین زاده شده بود. اما واقعیت این است که در عمارت چهارطبقه‌ای در شهر ولادی‌وستوک زاده شده بود.[۳] پدرش مهندس معدن و اهل سوئیس و مادربزرگ پدری‌اش متولد ایرکوتسک روسیه بود.[۴] مادرش نیز اهل روسیه و از کولی‌های روما (Roma people) بود.[۵] او چهار بار ازدواج کرد، صاحب سه فرزند شد و دو کودک ویتنامی را نیز به فرزندخواندگی پذیرفت.

مرگ

در ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵، در همان روزی که اورسن ولز از دنیا رفت، یول برینر نیز در نیویورک سیتی درگذشت. برینر در تمام طول زندگی‌اش سیگاری در میان انگشتان داشت. در ژانویه ۱۹۸۵، نه ماه پیش از مرگ، در گفتگویی با برنامهٔ تلویزیونیِ صبح به خیر آمریکا، یول برینر از تمایل خود برای تهیهٔ آگهی ضد سیگار پرده برداشت. هر چند که او موفق به این کار نشد، ولی برشی از همین گفتگو پس از مرگ برینر به وسیلهٔ انجمن سرطان آمریکا برای آگاهی‌رسانی عمومی به نمایش درآمد. او در این کلیپ می‌گوید: «حال که من رفتنی هستم، به شما می‌گویم که سیگار نکشید. هر کاری می‌کنید، فقط سیگار نکشید. اگر می‌توانستم سیگار را از گذشته‌ام حذف کنم، مطمئنم که امروز مجبور نبودیم راجع به سرطان صحبت کنیم». این آگهی در حال حاضر در نمایشگاه سیار دنیاهای تن به نمایش گذاشته می‌شود.

جوایز

فیلم‌شناسی

در فیلم ده فرمان (۱۹۵۶)

فیلم‌های کوتاه

  • سر صحنه دنیای غرب (۱۹۷۳)
  • شکسته از انقلاب (۱۹۸۰) (راوی)

تئاتر

پانویس

  1. ↑ پایگاه اینترنتی دادگان برادوی. «نمایش سلطان و من». دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰.
  2. ↑ بعضی منابع سال تولد او را ۱۹۱۵ ذکر می‌کنند.
  3. ↑ «اقامتگاه برینر». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ اوت ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰.
  4. ↑ راک برینر (۲۰۰۶). Empire & odyssey: خانواده برینر در شرق دور روسیه و آن‌سوتر. صفحات ۲۰–۳۰, ۸۰–۸۲. .
  5. ↑ نیویورک تایمز. «کولی‌ها برای کمک و محافظت از حقوق مدنی خود به سازمان ملل متوسط شدند». دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰.

منابع

پیوند به بیرون