AT-1

AT-1
Ilustracja
AT-1
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

działo samobieżne

Załoga

3 osoby

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy T-26 o mocy 90 KM

Poj. zb. paliwa

182 l

Pancerz

nitowany, z walcowanych płyt stalowych, 6-15 mm

Długość

4,62 m

Szerokość

2,44 m

Wysokość

2,03 m

Prześwit

0,39 m

Masa

10 t

Osiągi
Prędkość

27–30 km/h

Zasięg pojazdu

120 km (po drodze)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,8 m

Rowy (szer.)

1,8-2,0 m

Ściany (wys.)

0,75 m

Kąt podjazdu

32°

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa PS-3 kalibru 76,2 mm (41 nab.) lub L-10 (projekt)
1 x czkm DT kalibru 7,62 mm (1827 nab.)

AT-1radzieckie działo samobieżne kalibru 76,2 mm skonstruowane w drugiej połowie lat 30. XX wieku.

W latach 1932–1933 w biurze projektowym fabryki nr 174 w Leningradzie pod kierunkiem S. Ginzburga zaprojektowano działo samobieżne wykorzystujące podwozie czołgu T-26. Pierwszy prototyp tego działa powstał jednak dopiero w 1935 roku. Przedłużenie prac było spowodowane prawdopodobnie koniecznością uwzględnienia wyników prób odrzuconego przez RKKA z powodu znikomej przydatności do zwalczania pojazdów pancernych prototypu działa SU-1.

AT-1 został uzbrojony w armatę czołgową PS-3 kalibru 76,2 mm o lufie długości 20,5 kalibrów. Armata była umocowana w przedniej płycie pancernej. Kąt ostrzału w poziomie był równy ok. 50°, w pionie od -15° do +15°. Później zmodyfikowano mocowanie działa i kąty ostrzału zmieniły się na 40° w poziomie, i od -1,5° do 43,5° w pionie. Z prawej strony armaty zamocowany był sprzężony czkm DT.

Próby AT-1 przeprowadzono na przełomie 1935 i 1936 roku. W wyniku prób wykryto szereg drobnych wad konstrukcyjnych, ale pomimo tego przewidziano, że w 1937 roku zostanie wyprodukowanych 100 wozów AT-1. Jednak usuwanie usterek przedłużało się i w rezultacie w 1937 roku nie powstał żaden nowy AT-1. W 1938 roku wóz przeszedł kolejne próby. Poza modyfikacjami wnętrza przedziału bojowego zdecydowano się także na zastąpienie armaty PS-3 nowszą armatą L-10 kalibru 76,2 mm, o długości lufy 24 kalibrów. Jednak ostatecznie uznano, że AT-1 posiada zbyt słabe opancerzenie, a jego zadania może wypełniać produkowany już seryjnie czołg BT-7A i prace nad AT-1 przerwano. Wpływ na tę decyzję miało prawdopodobnie także aresztowanie przez NKWD odpowiedzialnych za rozwój tego działa Ginzburga i Sjaczentowa.

Bibliografia

  • Janusz Magnuski. Lekkie działa samobieżne 76 mm dla wsparcia ogniowego sowieckiej piechoty. Cz. I. Przedwojenne eksperymenty. „Nowa Technika Wojskowa”. 2000. nr 9. s. 29-32. ISSN 1230-1655.