T-60

T-60
Ilustracja
Czołg w muzeum w Archangielsku
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

2

Historia
Prototypy

1941

Produkcja

19411943

Wycofanie

1946

Egzemplarze

6022[a]

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy GAZ 202 o mocy 70 KM lub GAZ 203 o mocy 85 KM (ostatnia wersja)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

pancerz o grubości 7–20 mm
7–35 mm (ostatnia seria)

Długość

4,10 m

Szerokość

2,30 m

Wysokość

1,74 m

Prześwit

0,30 m

Masa

5 800 kg
6 400 kg (ostatnia seria)

Moc jedn.

12 KM/t (8,8 kW)
13,3 KM/t (9,8 kW) (ostatnia seria)

Osiągi
Prędkość

42-44 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

450 km (po drodze)
250-300 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,90 m

Rowy (szer.)

1,60-1,70 m

Ściany (wys.)

0,60-0,65 m

Kąt podjazdu

26°-35°

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działko automatyczne TNSZ (SzWAK) kal. 20 mm (zapas nabojów - 750)
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas nabojów - 780, 945 lub 1000 w zależności od wyposażenia) (sprzężony z działkiem)
Użytkownicy
ZSRR, Finlandia, Polska

T-60radziecki lekki czołg rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.

Historia

Na początku 1941 zespół konstruktorów radzieckich pod kierownictwem inż. N. Astrowa opracował nowy lekki czołg rozpoznawczy dla Armii Czerwonej. W połowie 1941 roku rozpoczęto jego seryjną produkcję w zakładach w Moskwie. Pierwszy seryjny egzemplarz wyjechał z hal produkcyjnych w dniu 15 września 1941 roku.

Czołg T-60 był produkowany w latach 1941–1943 w kilku zakładach na terenie ZSRR, ogółem wyprodukowano ok. 6300 czołgów wszystkich wersji. Na bazie tego czołgu budowano również inne pojazdy pancerne.

Produkowane wersje i inne pojazdy budowane na bazie tego czołgu

  • T-60 – czołg wyposażony w silnik GAZ 202 o mocy 70 KM
  • T-60A – czołg wyposażony w silnik GAZ 203 o mocy 85 KM (produkowany od 1942 roku)
  • T-60-2 – czołg wyposażony w działko przeciwpancerne ZIS 193M kal. 45 mm
  • OSA-76 – prototyp czołgu wyposażony w armatę kal. 76,2 mm
  • OSA-57 – prototyp czołgu wyposażony w armatę przeciwpancerną ZIS-2 kal. 57 mm
  • OSA-23 – prototyp czołgu wyposażony w działko przeciwpancerne kal. 23 mm
  • OSA-12 – prototyp czołgu wyposażony w przeciwpancerny karabin maszynowy kal. 12,7 mm
  • BM-8-24 – wyrzutnia niekierowanych pocisków rakietowych RS-82 kal. 82 mm o 24 prowadnicach zamontowana na podwoziu czołgu T-60 (produkowana od września 1942 roku)
  • TACAM – rumuńskie działo samobieżne z armatą F-22 kal.76,2 mm, wyprodukowane na podwoziach odkupionych od Niemców.
  • A-40 KT – lekki czołg przystosowany do lotów jako szybowiec (z doczepionymi skrzydłami i sterami).

Użycie bojowe

Czołgi T-60, po uruchomieniu produkcji seryjnej, zostały wprowadzone do jednostek pancernych Armii Czerwonej. Początkowo tworzono z nich samodzielne bataliony czołgów oraz bataliony niektórych brygad pancernych. Ich głównym zadaniem było prowadzenie działań rozpoznawczych. Z czasem zaczęto z nich tworzyć nawet tzw. lekkie brygady pancerne. Z uwagi na braki w uzbrojeniu pancernym, szczególnie w pierwszym okresie walk, używano ich również do wsparcia piechoty. Ponosiły przy tym ogromne straty z uwagi na słabe opancerzenie i uzbrojenie. Po wprowadzeniu do wyposażenia nowszych czołgów zostały one wycofane z użycia w jednostkach bojowych i przekazane do jednostek szkolnych.

Służba w Wojsku Polskim

Na tego typu czołgach szkolili się polscy czołgiści w radzieckich szkołach wojskowych. Czołgi T-60 były również na wyposażeniu Centrum Wyszkolenia Armii w Riazaniu. Po przeniesieniu centrum do Polski, do Rembertowa, przybyły tam również 13 stycznia 1945[1] 3 czołgi T-60 noszące numery fabryczne 4671, 4935 oraz 4964. Zostały one przekazane Oficerskiej Szkole Czołgów funkcjonującej do kwietnia 1945 w Chełmie, przeniesionej do Modlina i przemianowanej na Oficerską Szkołę Broni Pancernej, gdzie były używane do końca 1945[2]. Dalszy ich los w późniejszych latach nie jest znany.

T-60 w fińskim Muzeum Czołgów w Parola, z nietypową armatą

Uwagi

  1. Według J. Magnuski, L.Ness w "Tanks and..." na stronie 155 podaje że wyprodukowano 6045 szt.

Przypisy

Bibliografia

  • Janusz Magnuski: Wozy bojowe LWP 1943-1983. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985, s. 56-60. ISBN 83-11-06990-5.
  • Leland Ness: World War II Tanks and fighting vehicles. Londyn: Harper & Collins Publishers, 2002, s. 153-155. ISBN 000711228-9.
  • Steven J. Zaloga, James Grandsen: Soviet tanks and combat vehicles of World War Two. Londyn: Arms and Armour Press, 1984, s. 113-115. ISBN 0-85368-606-8.