Dariusz II
Król Persji | |
Okres |
od 423 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Kosmartidene |
Rodzeństwo | |
Żona | |
Dzieci |
Artakserkses II |
Dariusz II Ochos (staropers. 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁) – król perski z dynastii Achemenidów, panował w latach 423-404 p.n.e.[1]
Znany pod imieniem Ochos, przyjął monarsze imię Dariusz (Dariajos)[2]. Był synem Artakserksesa I i babilońskiej konkubiny Kosmartidene (z tego powodu znany także pod mianem Nokos, tj. Bękart[3]), przyrodnim bratem Kserksesa II oraz Sogdianosa, którego po przybyciu do Suzy zgładził i po którym objął w lutym 423 p.n.e. tron[4][3][1]. Roszczenia do tronu zgłaszał prawdopodobnie wcześniej, po śmierci swojego ojca, Artakserksesa[3]. Przed objęciem tronu był satrapą Hyrkanii[1]. W zdobyciu władzy dopomógł mu eunuch Artoksares[4], a także dowódca jazdy Arbarios i satrapa Egiptu, Arsames[3]. Występował jako mściciel Kserksesa II, którego Sogdianos rozkazał wcześniej zabić[3].
Żoną była jego siostra przyrodnia Parysatis – córka Artakserksesa I i babilońskiej konkubiny Andrii[3][1]. Dariusz zgładził również swego brata Arsitesa, który wspomagany przez Artyfiosa próbował sięgnąć po tron perski[potrzebny przypis]. W czasie jego rządów Persja przeżywała liczne bunty, m.in. w Hyrkanii i Medii[1].
Podczas drugiej wojny peloponeskiej między Atenami i Spartą Persja wspierała finansowo i militarnie Spartę[1]. Dzięki zaangażowaniu się w wojnę Dariusz zdołał częściowo odzyskać kontrolę nad zachodnim wybrzeżem Azji Mniejszej[3].
Znaczne wpływy wywierała nań koteria eunuchów (Artoksares, Artibarzanes, Atoos), a także żona Parysatis[3]. Miał z nią trzynaścioro dzieci, wieku dorosłego dożyło pięcioro:
Dariusz zachorował i zmarł w Babilonie w 404 p.n.e.[1] (wg Kwiatkowskiego w 405 p.n.e.[3]). Był ostatnim Achemenidą pochowanym w Naghsz-e-Rostam[4][3]. Następcą Dariusza II został jego syn Artakserkses II.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Darius II Ochus, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-05-04] (ang.).
- ↑ Focjusz, Biblioteka, Kodeks 72.[42a]).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Bogusław Kwiatkowski , Poczet faraonów. Życie. Legenda. Odkrycia, wyd. 2, Iskry, 2021, s. 859-862, ISBN 978-83-244-1042-2 .
- ↑ a b c d e Heleen Sanchisi-Weerdenburg , Darius II [online], Encyclopaedia Iranica Online [dostęp 2023-05-04] (ang.).