Hulk (piłkarz)

Hulk
Ilustracja
Hulk (2015)
Pełne imię i nazwisko

Givanildo Vieira de Souza

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1986
Campina Grande

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Atlético Mineiro

Numer w klubie

7

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004 Vitória 2 (0)
2005 Kawasaki Frontale 9 (1)
2006 Consadole Sapporo 38 (25)
2007 Tokyo Verdy 42 (37)
2008 Kawasaki Frontale 7 (4)
2008 Tokyo Verdy 11 (7)
2008–2012 FC Porto 99 (54)
2012–2016 Zenit Petersburg 97 (56)
2016–2021 Shanghai SIPG 100 (51)
2021– Atlético Mineiro 68 (36)
W sumie: 473 (271)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012  Brazylia U-23 5 (1)
2009–2021  Brazylia 49 (11)
W sumie: 54 (12)
  1. Aktualne na: 3 czerwca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Brazylia 2013
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 piłka nożna

Hulk, właśc. Givanildo Vieira de Souza (wym. braz.: [ˈhuwki]; ur. 25 lipca 1986 w Campina Grande) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika w brazylijskim klubie Clube Atlético Mineiro.

W latach 2009–2021 reprezentant Brazylii. Złoty medalista Pucharu Konfederacji 2013, srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 2012, uczestnik Mistrzostw Świata 2014 oraz Copa América 2016.

Kariera klubowa

W sezonie 2004 był piłkarzem brazylijskiej Vitórii, w której rozegrał dwa mecze[1]. W latach 2005–2008 występował w klubach japońskich. M.in. w 2006 roku reprezentował barwy Consadole Sapporo – w rozgrywkach drugiej ligi strzelił 25 goli (zdobył m.in. cztery bramki w wygranym 6:1 spotkaniu z Shonan Bellmare) i zajął drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców[2]. Rok później (2007) występował w Tokyo Verdy – w 42 meczach zdobył 37 bramek i został królem strzelców drugoligowych rozgrywek. Na okazały bilans Hulka złożyły się m.in. trzy hat-tricki, które strzelił w pojedynkach z Kyoto Sanga (4:1), Vegalta Sendai (4:1) i Thespa Kusatsu (3:1)[3].

W 2008 roku przeszedł do FC Porto. W nowym zespole zadebiutował 24 sierpnia w meczu z CF Os Belenenses, w którym strzelił gola, zapewniając swojej drużynie zwycięstwo 2:0[4]. Wraz z Porto trzykrotnie został mistrzem Portugalii (2009, 2011, 2012), trzy razy zdobył puchar kraju (2009, 2010, 2011 – w finałowym meczu z Vitórią strzelił jednego z sześciu goli dla swojego klubu[5]), trzy razy wywalczył Superpuchar Portugalii (2009, 2010, 2011) oraz w 2011 roku wygrał rozgrywki Ligi Europy – w finałowym spotkaniu z Bragą wystąpił przez pełne 90 minut[6]. Ponadto w sezonie 2010/2011 z dorobkiem 23 goli został królem strzelców portugalskiej ekstraklasy[7].

3 września 2012 roku podpisał pięcioletni kontrakt z rosyjskim Zenitem Petersburg. Kwota transferu oscylowała w granicach 50 milionów euro. Zadebiutował w przegranym 0:1 spotkaniu z Terekiem Grozny[8].

30 czerwca 2016 roku został zawodnikiem chińskiego klubu Shanghai SIPG. Kwota transferu wyniosła 55,8 miliona euro.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Brazylii zadebiutował 14 listopada 2009 roku w wygranym 1:0 meczu z Anglią, w którym w drugiej połowie zmienił Luísa Fabiano[9]. 26 maja 2012 strzelił swoje pierwsze gole w barwach narodowych – zdobył dwie bramki w towarzyskim spotkaniu z Danią, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1[10].

W 2012 roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich, w trakcie których wystąpił w pięciu meczach i strzelił jednego gola – zdobył bramkę w doliczonym czasie gry przegranego 1:2 spotkania finałowego z Meksykiem[11].

Przypisy

  1. Hulk. guardian.touch-line.com. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-27)]. (ang.).
  2. Japan 2006. rsssf.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  3. Japan 2007. rsssf.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  4. Porto 2 – 0 (1 – 0) Belenenses. guardian.touch-line.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  5. V. Guimarães 2:6 FC Porto. zerozero.pt. [dostęp 2012-05-25]. (port.).
  6. Porto 1-0 Braga: Radamel Falcao heads Dragons to Europa League glory. goal.com. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (ang.).
  7. Portugal – List of Topscorers. rsssf.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  8. Халк — в «Зените»!. Zenit Petersburg, 2012-09-03. [dostęp 2012-09-03]. (ros.).
  9. Brazil 1 England 0 (0-0). englandfootballonline.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  10. Denmark 1-3 Brazil: Hulk delivers clinical double to hamper Euro 2012 plans of Olsen's men. goal.com. [dostęp 2012-05-26]. (ang.).
  11. HULK. fifa.com. [dostęp 2012-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-22)]. (ang.).

Bibliografia