AC Milan

AC Milan
Tam adAssociazione Calcio Milan A.Ş.[1]
Takma adi Rossoneri (Kırmızı siyahlar)
il Diavolo (Şeytan)
Casciavit (Lombardça: Tornavida)[2]
Renkler         Kırmızı-Siyah
Kuruluş13 Aralık 1899 (124 yıl önce) (1899-12-13)
StadyumSan Siro, Milano
(Kapasite: 80.018)
SahibiElliott Management Corporation (%99,93)
Onursal başkanPaul Singer
Başkanİtalya Paolo Scaroni[3]
Teknik direktörİtalya Stefano Pioli
LigSerie A
2022-23Serie A, 4.
Resmî siteacmilan.com
Şu anki sezon

Associazione Calcio Milan (İtalyanca telaffuz: [ˈassotʃatˈtsjoːne ˈkaltʃo ˈmiːlan]), ya da yaygın kullanılan ismiyle AC Milan veya Milan, Milano Lombardiya'da kurulan, Serie A'da mücadele eden İtalyan profesyonel futbol takımıdır. Milan, bir girişimci olan Herbert Kilpin ve iş insanı Alfred Edwards tarafından 1899 yılında kuruldu.[4][5] Kulüp, kurulduğu günden itibaren, 1980-81 ve 1982-1983 sezonları dışındaki tüm sezonlarında İtalyan futbolunun en üst düzey futbol kulüplerinden biri olmuştur.[4]

Milan, UEFA ve FIFA tarafından organize edilen turnuvalarda kazanmış olduğu 18 uluslararası kupayla, Boca Juniors ile beraber dünya futbolunun en başarılı kulüplerinden birisi olmuştur.[6] Milan, daha önce Kıtalararası Kupa olarak bilinen, günümüzde ise FIFA Kulüpler Dünya Kupası olarak organize edilen kupayı dört kez kazanarak bu alanda bir rekor kırmıştır.[6] Uluslararası futbolda, dört kulüp dünya şampiyonasıyla en başarılı ikinci takımdır. Bunun yanında, Şampiyonlar Ligi'nde elde ettiği yedi şampiyonluk[6] ile de Real Madrid'in ardından en başarılı ikinci takım olmuştur.[7] Diğer taraftan, UEFA Süper Kupası'nı beş kez(bu alandaki rekor), UEFA Kupa Galipleri Kupası'nı ise iki kez kazanma başarısı göstermiştir.[6] Milan, Avrupa Ligi dışında, mücadele ettiği bütün uluslararası turnuvalarda şampiyonluk kazanmıştır. Ulusal düzeyde ise Serie A'da kazandığı 19 lig şampiyonluğu ile Juventus ve Inter'in ardından en başarılı üçüncü futbol kulübüdür.[8] Bunun dışında beş kez Coppa Italia'yı ve yine beş kez Supercoppa Italiana'yı kazanma başarısı göstermiştir.[6]

Milan, kendi evindeki maçlarını Stadio Giuseppe Meazza olarak da bilinen San Siro'da oynamaktadır. Internazionale ile paylaşımlı olarak kullanılan stad, 80.018 seyirci kapasitesiyle İtalya'nın en büyük stadıdır.[9] Milan ile en büyük rakibi olarak kabul edilen Internazionale arasında oynanan ve Derby della Madonnina olarak bilinen maçlar dünya futbolunun en önemli derbi maçları arasında sayılmaktadır.[10] 2010 yılı itibarıyla İtalya'da en çok desteklenen üçüncü takım olan Milan,[11] Avrupa'da ise bu alanda yedinci sıradadır.[12]

Kulübün sahibi, İtalya eski başbakanı Silvio Berlusconi, başkan yardımcısı ise Adriano Galliani'dir. En zengin futbol kulüplerinden biri olan Milan, aynı zamanda İtalya ve dünya futbolunun da en değerli kulüplerinden birisidir.[13] 2008 yılında geçerliliğini yitiren G-14'ün kurucu üyelerinden olan kulüp, Avrupa Kulüpler Birliği üyesidir.[14]

Tarihi

A black-and-white picture of Herbert Kilpin, the first captain of AC Milan
Herbert Kilpin, AC Milan'ın ilk takım kaptanı

Milan, İngiltere'nin Nottingham kentinden Milano'ya gelen Alfred Edwards ve Herbert Kilpin[5] adlı iki İngiliz tarafından 16 Aralık 1899 tarihinde Milan Cricket and Foot-Ball Club (Milan Kriket ve Futbol Kulübü) adıyla kuruldu.[4] Milano'da yardımcı konsolosluk görevi yapmakta olan ve Milanolular tarafından oldukça tanınan Alfred Edwards, kulübün ilk başkanı oldu. Kulüp, kurulduğu ilk yıllarda, Edward Berra tarafından yönetilen kriket şubesi ve David Allison tarafından yönetilen futbol şubesinden oluşmaktaydı.[15]

Kulübün renkleri kırmızı ve siyah olarak olarak belirlendi.[16] Herbert Kilpin'in kaptanlığında kısa zamanda saygınlık ve şöhret kazanan takım, 1900 yılında Medaglia del Re(Kral Madalyası) kupasını kazanarak ilk kupa zaferini elde etti. 1901, 1906 ve 1907 yıllarında ise ilk lig şampiyonluklarını yaşadı.[16]

1908 yılında, yabancı oyuncularla sözleşme imzalanmasına yönelik kulüp içi anlaşmazlıklar yaşayan Milan, kendi içerisinde bir bölünmeye uğradı. Bu bölünme sonucu yabancı oyuncuların transferini onay veren taraf, bir başka Milano merkezli takım olan Internazionale'yu kurdular.[17]

Milan, 1916 yılında, I.Dünya Savaşı nedeniyle ara verilmiş olan İtalya liginin yerine düzenlenen Federal Kupası'nı kazandı. Ancak bu kupa resmi olarak lig şampiyonluğu yerine sayılmadı.[18]

1919 yılında, kulübün adı Milan Football Club (Milan Futbol Kulübü) olarak değiştirildi. 1938 yılında ise faşist rejimin baskıları nedeniyle Associazione Calcio Milano olarak yeniden değişikliğe uğrayan kulübün adı, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Associazione Calcio adını da koruyarak günümüzdeki hali olan Associazione Calcio Milan olarak son kez değiştirildi.[19]

Gunnar Gren, Gunnar Nordahl & Nils Liedholm.

Milan, 1950-51 sezonuna kadar herhangi bir kupa zaferi elde edemedi.[6] 1950'li yıllarda ise ünlü İsveçli oyuncuları Gunnar Gren, Gunnar Nordahl ve Nils Liedholm -ki bu futbolcular Gre-No-Li olarak bilinmektedir- önderliğinde önemli bir yükselişe geçti. Bu dönemde Milan, 1951, 1955, 1957 ve 1959 yıllarında yeniden İtalya lig şampiyonluğunu(Scudetto) kazanarak en başarılı dönemlerinden birini yaşadı.[6]

Bu dönemin en çok ses getiren olaylarından birisi ise 5 Şubat 1950 tarihinde Juventus ile Torino'da yapılan maçta Milan'ın rakibini 7-1 mağlup etmesi oldu. Bu galibiyette Gunnar Nordahl hat-trick yapma başarısı gösterdi.[20]

1951 ve 1956 yıllarında Latin Kupası'nı kazanan kulüp, 1947-48 ve 1956-57 sezonları arasında ligi her zaman ilk üç arasında bitirdi.[6]

Milan'lı oyuncuların 1968 yılında Hamburg ile oynadıkları ve şampiyon oldukları Kupa Galipleri Kupası final maçından sonraki bir görüntüsü

1961-62 sezonunda Milan, beşinci lig şampiyonluğunu kazandı.[6] Bu sezonda takımın teknik direktörlüğünü catenaccio taktiğinin mucidi olarak bilinen Nereo Rocco yapmaktaydı.[21] 1958 yılında Gianni Rivera, 1960 yılında ise José Altafini takıma dahil olan genç oyuncular oldular. Milan, 1963 yılında Avrupa Kupası'nda Benfica'yı Altafini'nin attığı gollerle 2-1 mağlup ederek uluslararası alandaki ilk kupasını kazandı. Bu kupa ayrıca bir İtalyan takımının Avrupa'da kazandığı ilk kupa oldu.[22]

Milan, 1967-68 sezonunda yeniden lig şampiyonluğunu kazandı.[6] Bu sezonda ünlü İtalyan oyuncu Pierino Prati, sezonu gol kralı olarak tamamladı.[23] Aynı sezon UEFA Kupa Galipleri Kupası final maçında Hamburg takımını Kurt Hamrin'in attığı gollerle 2-0 mağlup ederek kupayı müzesine götürdü.[24]

1969 yılında Ajax ile yapılan ve sonucu 4-1 biten maç sonrası Avrupa Kupası'nda ikinci kez şampiyonluğa ulaştı. Aynı yıl Kıtalararası Kupa'yı kazandı.[6] 1971-72 ve 1972-73 sezonlarında İtalya Kupasını kazanan takım, yine 1972-1973 sezonunda ikinci kez UEFA Kupa Galipleri Kupası'nı kazandı.[25] 1978-79 sezonuna kadar lig şampiyonluğu yaşayamayan takım, bu sezonda onuncu şampiyonluğunu kazanarak formasına ilk yıldızın takmış oldu.[26] 1979-80 sezonu ise Milan tarihinin en karanlık dönemlerinden birine sahne oldu. 1980 yılında Totonero skandalına adı karışan Milan, İtalya Futbol Federasyonu kararıyla tarihinde ilk defa Seria B'ye düştü.[27] Skandal, bahis oynayan bir topluluk tarafından futbolcu ve görevlilere, maçın topluluğun söylediği şekilde bitmesi karşılığında para verilmesi temelliydi.[27] Milan hızlı bir şekilde yeniden Serie A'ya çıktı. Ancak yalnızca bir yıl sonra, 1981-1982 sezonunu küme düşen takımlar arasında tamamladıkları için yeniden Serie B'ye düştüler.[6]

Milan'ın 1989 Şampiyon Kulüpler Kupası finalinde sahaya çıktığı kadro.

1986'da kulüp, girişimci Silvio Berlusconi tarafından satın alındı.[4] Berlusconi, kulübü alır almaz takıma önemli yatırımlar yaptı. Zamanın başarılı teknik adamlarından olan Arrigo Sacchi'yi takımın başına getirdi. Hollanda millî takımının başarılı üçlüsü Marco van Basten, Ruud Gullit ve Frank Rijkaard'ı transfer etti.[4] Bu transferlerle, takımın tarihindeki en başarılı dönem başlıyordu. Bu dönemde Roberto Donadoni, Carlo Ancelotti ve Giovanni Galli gibi İtalyan oyuncular takıma dahil edilen diğer yıldız oyuncular oldu.[28] 1987-88 sezonunda Sacchi'nin teknik direktörlüğündeki Milan, Maradona'lı Napoli'nin önünde ligi şampiyon olarak tamamladı. 1988-89 sezonunda Milan,Avrupa Kupası final maçında Steaua Bükreş'i 4-0 yenerek üçüncü kez bu kupayı müzesine götürdü. 1989-90 sezonunda Avrupa Kupası final maçında Benfica'yı 1-0 yenen Milan hem Avrupa Kupası'nı hem de sezon sonunda ikinci kez Kıtalararası Kupa'yı kazandı.[29] 1989-90 sezonunun en başarılı takımı olan Milan, World Soccer dergisinin uzmanlarla yaptığı küresel bir anket sonucunda, tüm zamanların en başarılı kulübü seçildi.[30]

1991 yılında Sacchi'nin görevinden ayrılmasından sonra teknik direktörlük görevine kulübün eski oyuncusu Fabio Capello getirildi. Capello'nun teknik direktörlüğündeki Milan 1992, 1993 ve 1994 yıllarında üst üste üç kez Serie A şampiyonluğu kazandı.[31] 1994 yılında Milan, Şampiyonlar Ligi finalinde karşılaştığı Barcelona'yı 4-0 mağlup ederek kupayı beşinci kez müzesine götürdü.[31] Capello yönetimindeki Milan 1995-96 sezonunda Seria A şampiyonluğunu kazandı. Sezon sonunda Capello Milan'dan ayrılarak Real Madrid kulübüne gitti.[31]

1998 yılına kadar iki yıllık bir gerileme dönemi yaşayan Milan, 1998-99 sezonda Seria A şampiyonu olarak yüzüncü yılında onaltıncı şampiyonluğunu elde etti. 2001 Kasım ayında takımın teknik direktörlüğüne yine kulübün eski bir oyuncusu olan Carlo Ancelotti getirildi. 2003 Mayıs ayında, Ancelotti'nin teknik direktörlüğündeki Milan Şampiyonlar Ligi finalinde bir başka İtalyan ekibi Juventus'la karşılatı. Maçın normal süresi ve uzatmalarında gol sesi çıkmayınca, penaltılara gidildi. Penaltı atışları sonucunda Milan rakibini 3-2’lik skorla geçerek altıncı Şampiyonlar Ligi kupasını kazandı.[32] 2003-04 sezonunda ise Seria A şampiyonluğunu kazandı. 2005 yılında Şampiyonlar Ligi'nde yeniden finale çıkan Milan, Liverpool ile İstanbul'da oynanan maçta normal süresi 3-3 biten maçın ardından penaltı atışları sonucu 3-2 mağlup olarak kupayı kaybetti.[32] 2007 yılında Milan ile Liverpool yeniden Şampiyonlar Ligi finalinde karşı karşıya geldi. Maçın sonunda rakibini 2-1 mağlup etmeyi başaran Milan, kupayı yedinci kez müzesine götürdü.[32] Milan, 2007 Aralık ayında tarihinde ilk kez FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nı kazandı.[33] 2009 yılında, kulüp tarihinin en uzun süre teknik direktörlük yapmış ikinci antrenörü olan Carlo Ancelotti Milan'dan ayrılarak Chelsea'ye geçti.[33]

2006 yılında beş takım, hakemlere kendi lehlerinde maç yönetmesi karşılığında rüşvet vermekle suçlandı.[34] Calciopoli skandalı da denilen bu olaya karışan takımlardan biri de Milan'dı.[35] Soruşturma sonucunda, Milan'a ligin başında 15 puanının silinmesi ve dolayısıyla Şampiyonlar Ligi'ne katılamama cezası verildi. Ancak Milan kulübü cezanın temyizi için mahkemeye başvurdu ve silinen puan miktarı 8'e indirildi ve 2006-07 Şampiyonlar Ligi'ne katılabilmesine izin verildi.[36] Milan, katıldığı bu 2006-07 sezonu Şampiyonlar Ligi'nde kupayı kazandı.[37] Skandal döneminde Milan'ın en önemli rakibi Internazionale dört lig şampiyonluğu birden yaşadı. 2010-11 sezonunda takıma transfer edilen Zlatan Ibrahimović, Robinho ve Alexandre Pato gibi önemli oyuncularla birlikte takım 2003-04 sezonundan beri ilk Serie A şampiyonluğunu yaşayarak onsekizinci lig şampiyonluğunu elde etti.[38][39]

Renkler ve amblem

Milano bayrağı.
20.yüzyılın başlarında kullanılan Milan forması.

Kulübün renkleri, bütün tarihi boyunca kırmızı ve siyah olarak kalmıştır. Kırmızı renk, oyuncuların ateşli hırsını, siyah renk ise rakiplerin korkusunu göstermek için seçilmiştir. Klasik forması kırmızı-siyah çubuklu forma olan Milan'ın takma adlarından olan Rossoneri, kelime anlamı olarak İtalyanca'da kırmızı-siyah'ın karşılığıdır.[40]

Diavolo(Şeytan) ise, kulübün renklerinden türetilen bir başka takma adıdır. Milan, 1979 yılında formasına ilk yıldızını taktığında, bir süre kırmızı şeytan logosunu ambleminde kullanmıştır.[41] Uzunca bir süre kulübün amblemi Saint Ambrose bayrağından ibaretti.[41] Günümüzde ise, kulübün amblemi, ortada Comune di Milano bayrağı, üst kısımda ACM kısaltması ve alt kısımda da kuruluş yılı olan 1899'dan oluşmaktadır.[41]

Dış saha maçlarında giyilen formalar, kulübün tarihi boyunca tamamen beyaz olarak kalmıştır. Gerek taraftarlar, gerekse de kulüp tarafından bu beyaz formaların Şampiyonlar Ligi finallerinde şanslı olduklarına inanılmaktadır. Çünkü Milan, tamamen beyaz formayla çıktığı sekiz Şampiyonlar Ligi finalinin altısında kupayı almıştır (yalnızca 1995'te Ajax'a ve 2005'te de Liverpool'a kaybetmişlerdir). Ancak, iç saha formalarını giydikleri üç finalin ikisini kaybetmişlerdir. Takımın üçüncü forması ise her yıl değişmektedir; 2008-2009 sezonu itibarıyla formanın çok küçük bir kısmı kırmızı, diğer kısımları siyahtır, çok nadiren giyilmektedir.

Stadyum

Ana madde: San Siro

Takımın şu anki stadı 80.018 oturma kapasiteli San Siro'dur. Stadın resmi adı ise, hem Milan hem de Internazionale'da oynamış olan Giuseppe Meazza'ya ithafen Stadio Giuseppe Meazza 'dır. San Siro adı, stadın bulunduğu semtten gelir. Stad Milano'nun diğer büyük kulübü olan Internazionale ile paylaşımlı kullanılır. Stat, tribünlerinin sahaya yakın olması nedeniyle heyecan verici bir atmosfere sahiptir. Meşale kullanımının çok yaygın olması, UEFA gibi uluslararası kuruluşları rahatsız etmektedir.[42]

Taraftarlar ve rekabet

La Repubblica adlı İtalyan gazetesinin Ağustos 2007'deki araştırmasına göre Milan, İtalya'nın en çok taraftara sahip olan takımlarından birisidir.[43] Milan daha çok Güney İtalya'dan Milano'ya göç eden işçi sınıfı ve ticaretle uğraşan kesimin takımı olarak nitelendirilir.[44] Internazionale'da ise daha zengin ve Milanolu olan orta sınıf taraftarlar daha fazladır.[44]

İtalyan futbolunun en eski taraftar gruplarından biri olan Fossa dei Leoni, Milan kökenlidir.[45] Milan'ın şu anki en büyük taraftar grubu olan Brigate Rossonere 1970'lerin ortalarından beri varlığını sürdürmektedir.[45] Milan taraftarları hiçbir zaman belirli bir siyasi görüşe sahip olmamalarına rağmen;[45] medya uzunca bir süre, taraftarların sol görüşlü olduğunu iddia etmiştir.[45] Ancak günümüzde takımı Berlusconi'nin satın almasıyla medyanın bu tavrı biraz değişmiştir.[46]

2010 yılında yapılan bir araştırmaya göre, Milan, 18.4 milyon taraftarıyla Avrupa'da en çok desteklenen İtalyan takımıdır.[12] Diğer taraftan, Borussia Dortmund, Barcelona, Manchester United, Real Madrid, Bayern Munich, Schalke, Arsenal ve Hamburg'dan sonra en çok desteklenen dokuzuncu takımdır.[47][48][49][50][51]

Ocak 1995'te, bir Genoa taraftarı olan Vincenzo Spagnolo'nın bir Milan taraftarı tarafından bıçaklanarak öldürülmesinden sonra, Genoa taraftarı tarafından Milan'a büyük bir nefret beslenmektedir.[52] Ancak Milan'ın asıl rakibi Inter'dir. Milan ve Inter takımları arasında oynanan her Serie A maçına Derby della Madonnina adı verilir. Bu ad, şehrin en gösterişli yapılarından biri olan Milano Katedrali'nin üstünde heykeli bulunan Blessed Virgin Mary'den gelmektedir. Milan taraftarları çoğunlukla, maç başladıktan sonra komik ama bazen de saldırgan mesajlar içeren pankartlar açarlar. Ayrıca meşaleler de çok kullanılmaktadır. Ancak bu meşaleler bazen kötü niyetli kullanılabilmektedır; örneğin 12 Nisan 2005'te oynanan 2004-2005 sezonu Şampiyonlar Ligi çeyrek final, ikinci ayak maçında Inter tribünlerden atılan bir meşale Milan kalecisi Dida'nın omzuna isabet etmiş ve maç iptal edilmiştir.[53]

İstatistik ve rekorlar

Paolo Maldini, 14 Mayıs 2007 itibarıyla toplamda 1000 ve Serie A'da 600 maçla, Milan'ın hem Serie A'daki hem de toplamdaki maçlarında en çok forma giyen oyuncusudur (playoff maçları hesaplamaya dâhil değildir).[54] Aynı zamanda Paolo Maldini, Serie A'da en çok forma giyen oyuncu unvanını da elinde bulundurmaktadır.[55]

İsveçli futbolcu Gunnar Nordahl, 268 maçta attığı 221 golle Milan'ın tüm zamanların en çok gol atan oyuncusudur.[56]Jose Altafini ise 298 maçta attığı 173 golle bu klasmanda ikincidir.

Kulüp, Serie A 1991-1992 sezonunda yalnızca bir maç kaybetmiştir ve bu da bir rekordur. Toplamda ise, bu yenilmezlik serisi 58 maç sürmüştür. Seri, 26 Mayıs 1991'deki 0-0'lık Parma beraberliği ile başlamış ve ilginç bir şekilde Milan'ın 21 Mart 1993'teki maçta kendi evinde Parma'ya 1-0 yenilmesiyle sona ermiştir. Bu yenilmezlik serisi bir Serie A rekorudur ve üst düzey Avrupa ligleri tarihinin de üçüncü en uzun yenilmezlik serisidir. Steaua București'nin 104 maçlık ve Celtic'nin 68 maçlık serisi Milan'ı bu klasmanda geride bırakmıştır.[57][58]

Milan, 2007'deki FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nda Boca Juniors'ı yenerek FIFA tarafından tanınan uluslararası turnuvalarda en çok kupa kazanan takım oldu.[59]

Milan'ın eski takım kaptanı ve Milan formasını en çok giyen futbolcu Paolo Maldini.
Avrupa'da Yılın Futbolcusu (8)
FIFA Dünyada Yılın Futbolcusu (3)
[60]
Serie A Gol Kralları (17)

Başkan ve teknik direktörler

Başkanlar

Milan, tarihi boyunca çok sayıda başkan değiştirmiştir. Bunlardan bazıları kulübün sahibi olmalarına karşın, bazıları da fahri başkanlardır. Aşağıda, bütün başkanları listesi bulunmaktadır.

 
Ad Yıllar
Piero Pirelli 1909-1928
Luigi Ravasco 1928-1930
Mario Bernazzoli 1930-1933
Luigi Ravasco 1933-1935
Pietro Annoni 1935
Pietro Annoni
G. Lorenzini
Rino Valdameri 		1935-1936
 
Ad Yıllar
Emilio Colombo 1936-1939
Achille Invernizzi 1939-1940
Umberto Trabattoni 1940-1944
Antonio Busini 1944-1945
Umberto Trabattoni 1945-1954
Andrea Rizzoli 1954-1963
Felice Riva 1963-1965
Federico Sordillo 1965-1966
Franco Carraro 1967-1971
Federico Sordillo 1971-1972
 
Ad Yıllar
Albino Buticchi 1972-1975
Bruno Pardi 1975-1976
Vittorio Duina 1976-1977
Felice Colombo 1977-1980
Gaetano Morazzoni 1980-1982
Giuseppe Farina 1982-1986
Rosario Lo Verde 1986
Silvio Berlusconi 1986-2004
Başkanlık komisyonu 2004-2006
Silvio Berlusconi 2006-2017

Teknik direktörler

Aşağıdaki tablo, 1900'den günümüze Milan'ı çalıştıran teknik direktörleri listelemektedir.

 
Ad Ülke Yıllar
Herbert Kilpin İngiltere 1900-1908
Daniele Angeloni İtalya 1906-1907
Teknik komisyon İtalya 1907-1910
Giovanni Camperio İtalya 1910-1911
Teknik komisyon İtalya 1911-1914
Guido Moda İtalya 1915-1922
Ferdi Oppenheim Avusturya 1922-1924
Vittorio Pozzo İtalya 1924-1926
Guido Moda İtalya 1926
Herbert Burgess İngiltere 1926-1928
Engelbert König Avusturya 1928-1931
József Bánás Macaristan 1931-1933
József Viola Macaristan 1933-1934
Adolfo Baloncieri İtalya 1934-1937
William Garbutt İngiltere 1937
Hermann Felsner
József Bánás 		Avusturya
Macaristan 		1937-1938
József Viola Macaristan 1938-1940
Guido Ara
Antonio Busini 		İtalya
İtalya 		1940-1941
Mario Magnozzi İtalya 1941-1943
Giuseppe Santagostino İtalya 1943-1945
Adolfo Baloncieri İtalya 1945-1946
Giuseppe Bigogno İtalya 1946-1949
Lajos Czeizler Macaristan 1949-1952
Gunnar Gren İsveç 1952
Mario Sperone İtalya 1952-1953
Béla Guttmann Macaristan 1953-1954
Antonio Busini İtalya 1954
Hector Puricelli Uruguay 1954-1956
Giuseppe Viani İtalya 1957-1960
Paolo Todeschini İtalya 1960-1961
Nereo Rocco İtalya 1961-1963
Luis Carniglia Arjantin 1963-1964
Nils Liedholm İsveç 1963-1966
 
Ad Ülke Yıllar
Giovanni Cattozzo İtalya 1966
Arturo Silvestri İtalya 1966-1967
Nereo Rocco İtalya 1966-1972
Cesare Maldini İtalya 1973-1974
Giovanni Trapattoni İtalya 1974
Gustavo Giagnoni İtalya 1974-1975
Nereo Rocco İtalya 1975
Paolo Barison İtalya 1975-1976
Giovanni Trapattoni İtalya 1976
Giuseppe Marchioro İtalya 1976-1977
Nereo Rocco İtalya 1977
Nils Liedholm İsveç 1977-1979
Massimo Giacomini İtalya 1979-1981
Italo Galbiati İtalya 1981
Luigi Radice İtalya 1981-1982
Italo Galbiati İtalya 1982
Francesco Zagatti İtalya 1982
Ilario Castagner İtalya 1982-1984
Italo Galbiati İtalya 1984
Nils Liedholm İsveç 1984-1987
Fabio Capello İtalya 1987
Arrigo Sacchi İtalya 1987-1991
Fabio Capello İtalya 1991-1996
Óscar Tabárez Uruguay 1996
Giorgio Morini İtalya 1996-1997
Arrigo Sacchi İtalya 1997
Fabio Capello İtalya 1997-1998
Alberto Zaccheroni İtalya 1998-2001
Cesare Maldini
Mauro Tassotti 		İtalya 2001
Fatih Terim Türkiye 2001
Carlo Ancelotti İtalya 2001-2009
Leonardo Brezilya 2009-2010
Massimiliano Allegri İtalya 2010-2014
Mauro Tassotti İtalya 2014
 
Ad Ülke Yıllar
Clarence Seedorf Hollanda 2014
Filippo Inzaghi İtalya 2014-2015
Sinisa Mihajlovic İtalya 2015-2016
Cristian Brocchi İtalya 2016
Vincenzo Montella İtalya 2016-17
Gennaro Gattuso İtalya 2017-19
Marco Giampaolo İtalya 2019
Stefano Pioli İtalya 2019-günümüz

Oyuncular

Güncel kadro

2 Eylül 2019 itibarıyla.[61]
№ Mevki Futbolcu
1 Romanya KL Ciprian Tătărușanu
2 İtalya DF Davide Calabria
4 Cezayir OS Ismaël Bennacer
5 Senegal DF Fodé Ballo-Toure
7 İspanya FV Samu Castillejo
8 İtalya OS Sandro Tonali
9 Fransa FV Olivier Giroud
10 İspanya OS Brahim Díaz (Real Madrid'den kiralık)
11 İsveç FV Zlatan Ibrahimović
12 Hırvatistan FV Ante Rebić
13 İtalya DF Alessio Romagnoli (Kaptan)[62]
16 Fransa KL Mike Maignan
17 Portekiz FV Rafael Leão
19 Fransa DF Théo Hernandez
№ Mevki Futbolcu
20 Fransa DF Pierre Kalulu
22 Sırbistan FV Marko Lazetić
23 İngiltere DF Fikayo Tomori
24 Danimarka DF Simon Kjær
25 İtalya DF Alessandro Florenzi (Roma'dan kiralık)
27 İtalya FV Daniel Maldini
30 Brezilya FV Junior Messias (Crotone'den kiralık)
33 Bosna-Hersek OS Rade Krunić
41 Fransa OS Tiémoué Bakayoko (Chelsea'den kiralık)
46 İtalya DF Matteo Gabbia
56 Belçika FV Alexis Saelemaekers
77 İtalya KL Alessandro Plizzari
79 Fildişi Sahili OS Franck Kessié
83 İtalya KL Antonio Mirante

Out on loan

№ Mevki Futbolcu
— İtalya KL Alessandro Plizzari (at Livorno until 30 June 2020)[63]
— İtalya DF Gabriele Bellodi (at Crotone until 30 June 2020)[64]
— Paraguay DF Gustavo Gómez (at Palmeiras until 31 December 2019)[65]
— Uruguay DF Diego Laxalt (at Torino until 30 June 2020)[66]
— İtalya DF Samuele Ruggeri (at Genoa until 30 June 2020)[67]
— İtalya OS Manuel Carlini (at Giana Erminio until 30 June 2020)[68]
— Hırvatistan OS Emir Murati (at Rende until 30 June 2020)[69]
— İtalya OS Tommaso Pobega (at Pordenone until 30 June 2020)[70]

Şablon:Football squad mid

— İtalya FV Gabriele Capanni (at Novara until 30 June 2020)[71]
— İtalya FV Ryan Castenetto (at Pordenone until 30 June 2020)[72]
— İtalya FV Riccardo Forte (at Piacenza until 30 June 2020)[73]
— Hırvatistan FV Alen Halilović (at Heerenveen until 30 June 2020)[74]
— Kosova FV Ismet Sinani (at Sicula Leonzio until 30 June 2020)[75]
— İtalya FV Frank Tsadjout (at Charleroi until 30 June 2020)[76]
— Portekiz FV André Silva (at Eintracht Frankfurt until 30 June 2021)[77]

Başarıları

Milan, İtalya içinde kazandığı 33 kupayla İtalya'nın en başarılı takımlarından birisi,[78] kazandığı Avrupa çapında 14 ve dünya çapında 4 kupayla uluslararası turnuvalarda da dünyanın en başarılı takımlarından biridir. Ayrıca kazandığı 19 şampiyonluk ile formasında yıldız taşıma hakkı olan kulüplerden birisidir. Bunun yanında, kazandığı beşten fazla Şampiyonlar Ligi kupasıyla Şampiyonlar Ligi maçlarında, formasında UEFA Başarı Amblemi taşıma üstünlüğüne de sahiptir.[79]

Ulusal

2002-03 sezonunda Şampiyonlar Ligi kupası Milan kaptanı Paolo Maldini'nin ellerinde.
  • Serie A
    • Şampiyon (19): 1901, 1906, 1907, 1950-51, 1954-55, 1956-57, 1958-59, 1961-62, 1967-68, 1978-79, 1987-88, 1991-92, 1992-93, 1993-94, 1995-96, 1998-99, 2003-04, 2010-11, 2021-22
  • Coppa Italia
    • Şampiyon (5): 1966-67, 1971-72, 1972-73, 1976-77, 2002-03
  • Supercoppa Italiana
    • Şampiyon (7): 1988, 1992, 1993, 1994, 2004, 2011, 2016
  • Serie B
    • Şampiyon (2): 1980-81, 1982-83

Uluslararası

Kaynakça

  1. ^ "Organisational chart". www.acmilan.com. Associazione Calcio Milan. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  2. ^ "Derby della Madonnina". goal.com/tr. goal.com/tr. 9 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2013. 
  3. ^ "Cariche sociali" [Club officers]. acmilan.com (İtalyanca). Associazione Calcio Milan. 16 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2013. 
  4. ^ a b c d e "History". acmilan.com. Associazione Calcio Milan. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  5. ^ a b Neil Heath (17 Kasım 2009). "AC Milan's Nottingham-born hero". bbc.co.uk. British Broadcasting Corporation. 4 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  6. ^ a b c d e f g h i j k l "Honours". acmilan.com. Associazione Calcio Milan. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  7. ^ "Trophy Room". realmadrid.com. Real Madrid Club de Fútbol. 12 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2008. 
  8. ^ "Albo d'oro". legaseriea.it (İtalyanca). Lega Nazionale Professionisti Serie A. 18 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  9. ^ "Struttura". sansiro.net (İtalyanca). San Siro. 14 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  10. ^ "Is this the greatest derby in world sports?". Theroar.com.au. 26 Ocak 2010. 23 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2011. 
  11. ^ "Italia, il paese nel pallone" (PDF). demos.it (İtalyanca). 24 Eylül 2010. ss. 3, 9-10. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Temmuz 2011. 
  12. ^ a b Ranking of European teams supporters: Barcelona first with 57.8 million, followed by Real Madrid (31.3 million), Manchester United (30.6 million), Chelsea (21.4 million), Bayern Munich (20.7 million) and Milan (18.4 million). "Tifo: Barcellona la regina d'Europa" (İtalyanca). Sport Mediaset. 9 Eylül 2010. 10 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2010.  "Calcio, Barcellona club con più tifosi in Europa, Inter 8/a" (İtalyanca). la Repubblica. 9 Eylül 2010. 16 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2010. 
  13. ^ "Soccer Team Valuations". forbes.com. Forbes. 30 Nisan 2008. 29 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  14. ^ "ECA Members". ecaeurope.com. European Club Association. 3 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  15. ^ "English founders of AC Milan". orange.co.uk. Orange. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  16. ^ a b "AC Milan". derby-milan.com. derby-milan. 12 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  17. ^ "Inter - History". FC İnter Milan. 30 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2010. 
  18. ^ "Performance Records and History of Milan club". football-craze.com. football-craze. 28 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  19. ^ "AC Milan Profile". lazioland.com. lazioland. 14 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  20. ^ "The professor, the fireman and the baron". inbedwithmaradona.com. IBWM. 27 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  21. ^ "The re-invention of Catenaccio: The evolution of defensive tactics". thinkfootball.co.uk. thinkfootball. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  22. ^ "Champions League 1962/63". acmilan.com. Associazione Calcio Milan. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 
  23. ^ "Prati recalls Milan's Madrid triumph". uefa.com. UEFA. 28 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  24. ^ "(C2) Cup Winners' Cup 1967/1968". footballdatabase.eu. footballdatabase. 28 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2014. 
  25. ^ "Uefa asked to probe Leeds United's 1973 Cup Winners' Cup defeat to AC Milan". telegraph.co.uk. telegraph. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2014. 
  26. ^ "Forza Milan!". funtrivia.com. funtrivia. 28 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2014. 
  27. ^ a b Italian FA under emergency rule 19 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC Sport, 16 May 2006.
  28. ^ "Barcelona 2011 vs. AC Milan 1990". portsillustrated.cnn.com. portsillustrated. 26 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2013. 
  29. ^ "The great European Cup teams: Milan 1989-90". The Guardian. 24 Mayıs 2013. 8 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013. 
  30. ^ "Brazil's 1970 winning team voted best of all time". Reuters. 9 Temmuz 2007. 10 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2011. 
  31. ^ a b c "Fabio Capello". AC Milan. 16 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013. 
  32. ^ a b c "Teams of the Decade #14: Milan 2002-07". Zonal Marking. 22 Ocak 2010. 21 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013. 
  33. ^ a b "Carlo Ancelotti". AC Milan. 22 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013. 
  34. ^ "Calciopoli: The sentences in full". Channel 4. 14 Temmuz 2006. 17 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2006. 
  35. ^ Hughes, Rob (3 Ekim 2006). "Soccer: Odor of corruption from root of game - Sports - International Herald Tribune". International Herald Tribune. Londra: New York Times. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2011. 
  36. ^ "Punishments cut for Italian clubs". BBC Sport. 25 Temmuz 2006. 26 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2006. 
  37. ^ "2006/07: Milan avenge Liverpool defeat". UEFA. 19 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2010. 
  38. ^ "AC Milan win 2010-11 Serie A title". Goal.com. 7 Mayıs 2011. 17 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2011. 
  39. ^ "How AC Milan won the Serie A title". Goal.com. 8 Mayıs 2011. 17 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2011. 
  40. ^ "AC Milan - Sevilla FC" (PDF). UEFA.com. 25 Temmuz 2007. 23 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  41. ^ a b c "AC Milan". WeltFussballArchiv.com. 25 Temmuz 2007. 16 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  42. ^ "UEFA, olaylı maç için toplanıyor". ntvmsnbc.com. 25 Temmuz 2007. 
  43. ^ "Research: Supporters of football clubs in Italy" (İtalyanca). La Repubblica official website. Ağustos 2007. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  44. ^ a b "AC Milan vs. Inter Milan". FootballDerbies.com. 25 Temmuz 2007. 13 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  45. ^ a b c d "Italian Ultras Scene". View from the Terrace. 29 Haziran 2007. 18 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  46. ^ "AC Milan". Extra-Football.com. 25 Temmuz 2007. 11 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  47. ^ "German Bundesliga Stats: Team Attendance - 2010-11". ESPNsoccernet. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  48. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  49. ^ "Barclays Premier League Stats: Team Attendance - 2010-11". ESPNsoccernet. 24 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  50. ^ "Spanish La Liga Stats: Team Attendance - 2010-11". ESPNsoccernet. 3 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  51. ^ "Italian Serie A Stats: Team Attendance - 2010-11". ESPNsoccernet. [ölü/kırık bağlantı]
  52. ^ "Genoa Bans Milan Fans From Sunday Match". ItalyMag.co.uk. 29 Haziran 2007. 11 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  53. ^ "Milan game ended by crowd trouble". BBC Sport. 25 Temmuz 2007. 5 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  54. ^ "Maldini infinito: e sono 600" (İtalyanca). Gazzetta dello Sport. 14 Mayıs 2001. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2010. 
  55. ^ "Maldini sets new Serie A record". BBC Sport. 25 Temmuz 2007. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  56. ^ "AC Milan". Channel4.com. 25 Temmuz 2007. 5 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  57. ^ "Milano History and Records". Milanista Olympia. 25 Temmuz 2007. 16 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  58. ^ Edwards, Piers (25 Temmuz 2007). "Unbeaten half-century for Ahly". BBC Sport. 1 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2010. 
  59. ^ "Milan top of the world!". Channel4.com. 18 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2007. 
  60. ^ (İngilizce) "World Player of the Year - Winners". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 23 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 
  61. ^ "First Team 2019/20". acmilan.com. Associazione Calcio Milan. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2019. 
  62. ^ "Romagnoli: 'We must be back at the top'". Associazione Calcio Milan. 16 Ağustos 2018. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2018.  the new Rossoneri captain has spoken about so many topics ... 
  63. ^ "Plizzari nuovo acquisto del Livorno" [Plizzari new Livorno purchase]. Associazione Sportiva Livorno Calcio (İtalyanca). 1 Ağustos 2019. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2019. 
  64. ^ "Bellodi è del Crotone. Benvenuto Gabriele!" [Bellodi signs for Crotone. Welcome, Gabriele!]. Football Club Crotone (İtalyanca). 10 Temmuz 2019. 11 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
  65. ^ "Palmeiras renueva el préstamo de Gustavo Gómez" [Palmeiras renew loan deal for Gustavo Gómez]. Fox Sports Argentina (İspanyolca). 5 Temmuz 2019. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2019. 
  66. ^ "Laxalt al Toro" [Laxalt to Toro]. Torino Football Club (İtalyanca). 31 Ağustos 2019. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2019. 
  67. ^ "Transfer Market". Lega Serie A. 31 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2019. 
  68. ^ "Berretti Giana, in prestito dal Milan un classe 2002" [Giana Berretti (U19), a 17-year old on loan from Milan]. TuttoTritiumGiana (İtalyanca). 10 Ağustos 2019. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2019. 
  69. ^ "Il Rende si assicura Vigolo e Murati" [Rende gets Vigolo and Murati]. Rende Calcio 1968 (İtalyanca). 29 Ağustos 2019. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2019. 
  70. ^ "Il centrocampista scuola Milan Pobega veste il neroverde" [Milan's academy graduate, Pobega will be wearing black-and-green]. Pordenone Calcio (İtalyanca). 15 Temmuz 2019. 24 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019. 
  71. ^ "Ufficiale: Gabriele Capanni è un giocatore del Novara" [Official: Gabriele Capanni has signed with Novara]. Novara Calcio (İtalyanca). 30 Ağustos 2019. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2019. 
  72. ^ "Calciomercato" [Transfer Market]. Lega B (İtalyanca). 2 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2019. 
  73. ^ "Riccardo Forte firma con il Piacenza Calcio" [Riccardo Forte signs with Piacenza Calcio]. Piacenza Calcio 1919 (İtalyanca). 23 Ağustos 2019. 30 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2019. 
  74. ^ "Alen Halilović naar sc Heerenveen" [Alen Halilović to SC Heerenveen]. Sportclub Heerenveen (Felemenkçe). 2 Eylül 2019. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2019. 
  75. ^ "Ismet Sinani dal Milan alla Sicula Leonzio" [Ismet Sinani from Milan to Sicula Leonzio]. Sicula Leonzio (İtalyanca). 29 Temmuz 2019. 25 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2019. 
  76. ^ "#Mercato Tsadjout, nouvelle recrue zébrée" [#Market Tsadjout, new zebra recruit]. Royal Charleroi Sporting Club (Fransızca). 28 Ağustos 2019. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2019. 
  77. ^ "André Silva joins Eintracht from AC Milan". Eintracht Frankfurt. 2 Eylül 2019. 2 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2019. 
  78. ^ Boca Juniors equalized to 18 after obtaining their 4. Recopa Sudamericana on August 2008.
  79. ^ "Top 5 UEFA's Badge of Honour Winners". About.com. 25 Temmuz 2007. 16 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013. 

Dış bağlantılar