Ali ibn Sulaymon ibn Ali al-Hoshimiy

Ali ibn Sulaymon ibn Ali al-Hoshimiy
علي بن سليمان الهاشمي
Yaman noibi
Mansab davri
777 – 778
Jazira va Jund Qinnasrin noibi
Mansab davri
taxminan 782 – taxminan 785
Misr noibi
Mansab davri
786 – 787
Oʻtmishdoshi Al-Fadl ibn Solih
Vorisi Muso ibn Iso
Shaxsiy maʼlumotlari
Vafoti 788 yoki 794
Otasi Sulaymon ibn Ali al-Hoshimiy
Qarindoshlari Muhammad (akasi)
Jaʼfar (akasi)
Isʼhoq (akasi)
Zaynab (singlisi)

Ali ibn Sulaymon al-Hoshimiy (arabcha: علي بن سليمان الهاشمي‎) – sakkizinchi asrda Abbosiy shahzodasi. Bir qancha viloyatlarda, jumladan Yaman, Jazira va Misrda noib boʻlgan.

Faoliyati

Ali Abbosiylar inqilobidan keyin bir necha yil davomida Basra noibligini boshqargan ilk abbosiy persona Sulaymon ibn Alining oʻgʻli edi. U oʻzi hukmron sulolaning uzoq qarindoshi boʻlib, Abbosiylarning birinchi ikki xalifasi as-Saffohning (h. 750–754) va al-Mansur (h. 754–775) amakivachchasi boʻlgan[1].

Mahdiy (h. 775–785) xalifaligi davrida Ali Yaman noibi (777–778)[2] va bir yoki ikki marta Jazira va Qinnasrin noibi boʻlgan (tax. 782 —  785)[3]. Qinnasrin hokimi boʻlgan paytida, u Raqqa bozorlarini ushbu shahar va al-Rafiqa[4] oʻrtasidagi markaziy joyga koʻchirgan, hamda al-Mahdiy tomonidan Vizantiyaliklar[5] talagan Hadas chegara shahrini qayta qurishga buyruq olgan. 785-yilda Vizantiya bilan tuzilgan sulh bekor qilingach, u Yazid ibn Badr ibn al-Battal boshchiligidagi otliq qoʻshinni bosqinga yuborgan, natijada baʼzi oʻljalar qoʻlga kiritilgan[6].

786-yilda Ali al-Hodiy tomonidan Misr noibi etib tayinlandi va oʻsha yilning oxirida Horun ar-Rashid taxtga oʻtirganidan soʻng bu lavozimda qayta tasdiqlandi. Fustatdagi faoliyati davomida u yaxshilikka buyurmoq va yomonlikdan qaytarish harakatini boshladi, musiqa asboblari va mayni taqiqlash kabi choralarni amalga oshirdi. Shuningdek, yaqinda qurilgan nasroniy ibodatxonalariga qarshi chora koʻrdi. 787-yilgacha lavozimda qoldi va keyin Muso ibn Iso ibn Muso al-Hoshimiy foydasiga ishdan chetlashtirildi[7].

Vafot sanasi haqida har xil maʼlumot bor. Ayrim manbalarda 788-yil koʻrsatilsa, boshqalarda 794-yilda vafot etgani aytiladi[8].

Adabiyotlar

Manbalar

  1. Kennedy 1990, s. 207 n.668; Bosworth 1997, s. 381; Ibn Qutaybah n.d., s. 376.
  2. Gordon et al. 2018, s. 1141; Kennedy 1990, s. 207; Ibn Abd al-Majid 1985, s. 25; Khalifah ibn Khayyat 1985, s. 440; Ibn 'Asakir 1996, s. 517.
  3. Khalifah ibn Khayyat 1985, s. 441; Al-Azdi 2006, s. 469 (for his appointment); Al-Baladhuri 1916, s. 297 (on his dismissal); Kennedy 1990, s. 240; Ibn 'Asakir 1996, s. 517.
  4. Al-Baladhuri 1916.
  5. Khalifah ibn Khayyat 1985, s. 439; Al-Baladhuri 1916, ss. 296–97; Ibn 'Asakir 1996, s. 517. See also Ory 1971, s. 20.
  6. Kennedy 1990.
  7. Al-Kindi 1912, ss. 131–32; Ibn Taghribirdi 1930, s. 61 ff.; Evetts 1895, s. 327. Al-Kindi and Ibn Taghribirdi state that Ali’s popularity in Egypt made him develop ambitions for the caliphate, resulting in his dismissal. Al-Kindi also claims that Ali supported the cause of Idris ibn Abdallah, although al-Tabari ascribes this role to a barid official named Wadih instead; Bosworth 1997, ss. 28–29.
  8. Ibn Taghribirdi 1930, s. 63; Ibn 'Asakir 1996, s. 518.