Nobelova nagrada za kemiju

Nobelova nagrada za kemiju (švedski: Nobelpriset i kemi) je godišnja nagrada Švedske akademije znanosti znanstvenicima kemičarima. To je jedna od pet Nobelovih nagrada ustanovljenih oporukom Alfreda Nobela iz 1895. godine, a koje se dodjeljuju za izuzetne doprinose u kemiji, fizici, književnosti, fiziologiji ili medicini te za doprinos svjetskom miru.

Prvu je Nobelovu nagradu za kemiju 1901. dobio nizozemski kemičar Jacobus Henricus van 't Hoff, "za otkriće zakona kemijske dinamike i osmotskog tlaka u otopinama". Nagrada se tradicionalno dodjeljuje u Stockholmu na godišnjicu Nobelove smrti, 10. prosinca.

Popis dobitnika Nobelove nagrade za kemiju od 1901. do danas

Godina Slika Dobitnik Država Razlog
1901. Jacobus Henricus van 't Hoff  Nizozemska "za otkriće zakona kemijske dinamike i osmotskog tlaka u otopinama"
1902. Hermann Emil Fischer  Njemačka "za rad na sintezama šećera i purina"
1903. Svante August Arrhenius  Švedska "za elektrolitnu teoriju disocijacije (vidjeti ion)"
1904. Sir William Ramsay  Ujedinjeno Kraljevstvo "za otkriće inertnih plinova u zraku"
1905. Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer  Njemačka "za rad na organskim bojama i hidroaromatskim spojevima"
1906. Henri Moissan  Francuska "za istraživanje i izoliranje elementa fluora i za električnu peć nazvanu po njemu (Moissanova električna peć)
1907. Eduard Buchner  Njemačka "za biokemijsko istraživanje i otkriće stanične slobodne fermantacije"
1908. Sir Ernest Rutherford  Ujedinjeno Kraljevstvo
 Novi Zeland
"za njegovo istraživanje na polju dezintegracije kemijskih elemenata i kemiju radioaktivnih supstanci"
1909. Wilhelm Ostwald  Njemačka "za njegov rad na katalizi i istraživanje kemijske ravnoteže i brzine kemijskih reakcija"
1910. Otto Wallach  Njemačka "za rad na polju alicikličkih spojeva"
1911. Marie Sklodowska-Curie  Poljska
 Francuska
"zbog otkrića kemijskih elemenata radija i polonija te njezinog proučavanja radija"
1912. François Auguste Victor Grignard  Francuska "za otkriće Grignardovog reagenta"
Paul Sabatier  Francuska "za njegovu metodu hidrogenacije organskih spojeva"
1913. Alfred Werner  Švicarska "za rad na polju povezivanja atoma u molekule"
1914. Theodore William Richards  SAD "za njegovo određivanje atomske mase velikog broja elemenata"
1915. Richard Martin Willstätter  Njemačka "za istraživanje biljnih pigmenata"
1916. Nije dodijeljena
1917. Nije dodijeljena
1918. Fritz Haber  Njemačka "za sintezu amonijaka"
1919. Nije dodijeljena
1920. Walther Hermann Nernst  Njemačka "za rad na području termodinamike"
1921. Frederick Soddy  Ujedinjeno Kraljevstvo "za rad ne području kemije radioaktivnih supstanci i istraživanju izotopa"
1922. Francis William Aston  Ujedinjeno Kraljevstvo "za otkriće izotopa kod velikog broja ne-radioaktivnih elemenata i za njegovo cjelobrojno pravilo
1923. Fritz Pregl  Austrija "za izum metode mikoranalize organskih spojeva"
1924. Nije dodijeljena
1925. Richard Adolf Zsigmondy  Austrija
 Mađarska
"za njegovu demonstraciju heterogene prirode koloidnih otopina i korištenih metoda"
1926. Theodor H. E. Svedberg  Švedska "za rad disperznim sustavima"
1927. Heinrich Otto Wieland  Njemačka "za njegovo istraživanje žučnih kiselina i s njima povezanih tvari"
1928. Adolf Otto Reinhold Windaus  Njemačka "za proučavanje sterola i njihove veze s vitaminima"
1929. Arthur Harden  Ujedinjeno Kraljevstvo "za istraživanje fermetacije šećera i enzima fermentacije"
Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin  Njemačka
 Švedska
1930. Hans Fischer  Njemačka "za njegovo istraživanje hemina i klorofila"
1931. Carl Bosch  Njemačka "za njihov doprinos kemijskim visokotlačnim metodama"
Friedrich Bergius  Njemačka
1932. Irving Langmuir  SAD "za rad u površinskoj kemiji"
1933. Nije dodijeljena
1934. Harold Clayton Urey  SAD "za otkriće teškog vodika"
1935. Frédéric Joliot  Francuska "za sintezu novih radioaktivnih elemenata"
Irène Joliot-Curie  Francuska
1936. Petrus (Peter) Josephus Wilhelmus Debye  Nizozemska
 SAD
"za rad na molekularnoj strukturi kroz istraživanje dipolnih momenata i difrakciju X-zraka i elektrona u plinovima"
1937. Walter Norman Haworth  Ujedinjeno Kraljevstvo "za rad na ugljikovodicima i vitaminu C"
Paul Karrer  Švicarska "za rad na karotenoidima, flavinima i vitaminima A i B2"
1938. Richard Kuhn  Austrija
 Njemačka
"za rad na karotenoidima i vitaminima"
1939. Adolf Friedrich Johann Butenandt  Njemačka "za rad sa seksualnim hormonima"
Lavoslav (Leopold) Ružička  Švicarska "za rad na polimetilenima i višim tarpenima"
1940. Nije dodijeljena
1941. Nije dodijeljena
1942. Nije dodijeljena
1943. George de Hevesy  Mađarska "za rad na upotrebi izotopa kao radioaktivnih pratitelja da bi se proučile kemijske reakcije"
1944. Otto Hahn  Njemačka "za otkriće nuklearne fisije teške atomske jezgre"
1945. Artturi Ilmari Virtanen  Finska "za studiju u agrikulturi i prehrambenoj kemiji"
1946. James Batcheller Sumner  SAD "za otkriće da enzimi mogu biti kristalizirani"
John Howard Northrop  SAD "za pripravu enzima i virusnih proteina u čistoj formi"
Wendell Meredith Stanley  SAD
1947. Sir Robert Robinson  Ujedinjeno Kraljevstvo "za istraživanje biljnih produkata, posebice alkaloida"
1948. Arne Wilhelm Kaurin Tiselius  Švedska "za istraživanje elektroforeze i adsorpcijske analize"
1949. William Francis Giauque  Kanada
 SAD
"za doprinose u području kemijske termodinamike"
1950. Otto Paul Hermann Diels  Zapadna Njemačka "za njihovo otkriće i razvoj sinteze diena - Diels - Alderova reakcija"
Kurt Alder  Zapadna Njemačka
1951. Edwin Mattison McMillan  SAD "za otkrića u kemiji transuranijskih elemenata"
Glenn Theodore Seaborg  SAD
1952. Archer John Porter Martin  Ujedinjeno Kraljevstvo "za njihovu intervenciju raspodjele kromatografije"
Richard Laurence Millington Synge  Ujedinjeno Kraljevstvo
1953. Hermann Staudinger  Zapadna Njemačka "za otkriće u području makromolekularne kemije"
1954. Linus Carl Pauling  SAD "za proučavanje prirode kemijske veze"
1955. Vincent du Vigneaud  SAD "za rad na sumpornim spojevima, naročito prve sinteze polipeptida"
1956. Sir Cyril Norman Hinshelwood  Ujedinjeno Kraljevstvo "za istraživanje mehanizma kemijskih reakcija"
Nikolaj Nikolajevič Semjonov  Sovjetski Savez
1957. Alexander Robertus Todd, barun Todd od Trumpingtona  Ujedinjeno Kraljevstvo "za rad na nukleotidima i koenzimima nukleotida"
1958. Frederick Sanger  Ujedinjeno Kraljevstvo "za rad na strukturi proteina, posebice inzulina"
1959. Jaroslav Heyrovský  Čehoslovačka "za otkriće i razvoj polarografičke metode analize"
1960. Willard Frank Libby  SAD "za metodu korištenja ugljika-14 za određivanje starosti"
1961. Melvin Calvin  SAD "za proučavanje asimilacije ugljik-dioksida u biljkama"
1962. Max Ferdinand Perutz  Austrija
 Ujedinjeno Kraljevstvo
"za njihove studije struktura globularnih proteina"
John Cowdery Kendrew  Ujedinjeno Kraljevstvo
1963. Karl Ziegler  Zapadna Njemačka "za otkrića koja se odnose na visoke polimere"
Giulio Natta  Italija
1964. Dorothy Crowfoot Hodgkin  Ujedinjeno Kraljevstvo "za njezine odrednice tehnika gama-zraka struktura važnih biokemijskih substanca"
1965. Robert Burns Woodward  SAD "za postignuće u organskoj sintezi"
1966. Robert Sanderson Mulliken  SAD "za rad u svezi kemijskih veza i elektronske strukture molekula"
1967. Manfred Eigen  Zapadna Njemačka "za studije o izrazito brzim kemijskim reakcijama"
Ronald George Wreyford Norrish  Ujedinjeno Kraljevstvo
George Porter  Ujedinjeno Kraljevstvo
1968. Lars Onsager  Norveška
 SAD
"za otkriće obostranih relacija"
1969. Derek Harold Richard Barton  Ujedinjeno Kraljevstvo "za njihove doprinose razvoju koncepata uobličenja"
Odd Hassel  Norveška
1970. Luis Federico Leloir  Argentina "za otkriće nukleotida šećera i njihovu ulogu u biosintezi ugljikovodika"
1971. Gerhard Herzberg  Zapadna Njemačka
 Kanada
"za doprinose o elektronskoj strukturi i geometriji molekula, naročito slobodnih radikala"
1972. Christian Boehmer Anfinsen, Jr.  SAD "za rad na ribonukleazi"
Stanford Moore  SAD "za doprinos razumijevanju veze između kemijske strukture i katalitičke aktivnosti molekule ribonukleaze"
William Howard Stein  SAD
1973. Ernst Otto Fischer  Zapadna Njemačka "za rad na kemiji organometaličkih spojeva"
Geoffrey Wilkinson  Ujedinjeno Kraljevstvo
1974. Paul John Flory  SAD "za temeljni rad, teoretski i eeksperimentalni, u fizikalnoj kemiji makromolekula"
1975. John Warcup Cornforth  Australija
 Ujedinjeno Kraljevstvo
"za rad na stereokemiji enzimsko-kataliziranih reakcija"
Vladimir Prelog  Jugoslavija
 Švicarska
"za proučavanje stereokemije organskih molekula i reakcija"
1976. William Nunn Lipscomb, Jr.  SAD "za proučavanje strukture borovodika"
1977. Ilya Prigogine  Belgija "za doprinos neuravnoteženoj termodinamici"
1978. Peter Dennis Mitchell  Ujedinjeno Kraljevstvo "za formulaciju kemiosmotske teorije"
1979. Herbert Charles Brown  SAD "za razvitak korištenja spojeva bora i fosfora kao reagensa u organskoj sintezi"
Georg Wittig  Zapadna Njemačka
1980. Paul Berg  SAD "za temeljne studije u biokemiji nukleinskih kiselina, naročito promatrajući rekombinaciju DNK"
Walter Gilbert  SAD "za doprinose u svezi određivanja DNK sekvenci u nukleinskim kiselinama"
Frederick Sanger  Ujedinjeno Kraljevstvo
1981. Kenichi Fukui  Japan "za teorije u svezi tijeka kemijskih reakcija"
Roald Hoffmann  SAD
1982. Aaron Klug  Južnoafrička Republika
 Ujedinjeno Kraljevstvo
"za njegov razvoj kristalografije elektronske mikroskopije"
1983. Henry Taube  Kanada
 SAD
"za rad na mehanizmima reakcija elektronskog transfera"
1984. Robert Bruce Merrifield  SAD "za njegov razvoj metodologije za kemijsku sintezu na čvrstom kalupu"
1985. Herbert Aaron Hauptman  SAD "za njihove postignuća u razvijanju kristalografije za određivanje kristalnih struktura"
Jerome Karle  SAD
1986. Dudley Robert Herschbach  SAD "za doprinose u svezi dinamika elementarih kemijskih procesa"
Yuan Tseh Lee  Tajvan
 SAD
John Charles Polanyi  Kanada
1987. Donald James Cram  SAD "za njhov razvoj i korištenje molekula sa strukturno-specifičnim interakcijama visoke selektivnosti"
Jean-Marie Lehn  Francuska
Charles John Pedersen  SAD
1988. Johann Deisenhofer  Zapadna Njemačka
 SAD
"za njihovu determinaciju tro-dimenzionalne strukture centra fotosinteske reakcije"
Robert Huber  Zapadna Njemačka
Hartmut Michel  Zapadna Njemačka
1989. Sidney Altman  Kanada
 SAD
"za otkriće katalitičkih značajki RNK"
Thomas Robert Cech  SAD
1990. Elias James Corey  SAD "za njegov razvoj teorije i metodologije organske sinteze"
1991. Richard Robert Ernst  Švicarska "za njegove doprinose razvoju visoke rezolucije nuklearno-magnetske rezonance (NMR) spektroskopije"
1992. Rudolph Arthur Marcus  Kanada
 SAD
"za njegove doprinose teoriji reakcija elektronskog transfera u kemijskim sistemima"
1993. Kary Banks Mullis  SAD "za doprinose razvoju metoda kemije bazirane na DNK"
Michael Smith  Ujedinjeno Kraljevstvo
 Kanada
1994. George Andrew Olah  Mađarska
 SAD
"za njegov doprinos karbokatonskoj kemiji"
1995. Paul Jozef Crutzen  Nizozemska "za njihov rad u atmosferskoj kemiji, u konkretnoj ozonskoj depleciji"
José Mario Molina-Pasquel Henríquez  Meksiko
 SAD
Frank Sherwood Rowland  SAD
1996. Robert Floyd Curl, Jr.  SAD "za njihovo istraživanje o fulerenima"
Sir Harold Walter Kroto  Ujedinjeno Kraljevstvo
Richard Errett Smalley  SAD
1997. Paul Delos Boyer  SAD "za njihovu elucidaciju enzimskog mehanizma temeljne sinteze adenozin trifosfata (ATP-a)"
John Ernest Walker  Ujedinjeno Kraljevstvo
Jens Christian Skou  Danska "za otkriće ionsko-transportnog enzima, Na+K+-ATPase"
1998. Walter Kohn  SAD "za negov razvoj teorije funkcionalne zbijenosti"
John Anthony Pople  Ujedinjeno Kraljevstvo "za njegovo istraživanje i razvoj računske metode u kvantnoj kemiji"
1999. Ahmed Hassan Zewail  Egipat
 SAD
"za njegove studije tranzacije stanja kemijskih reakcija koristeći femtosekundarnu spektroskopiju"
2000. Alan Jay Heeger  SAD "za otkriće i razvoj vodljivih polimera"
Alan Graham MacDiarmid  Novi Zeland
 SAD
Hideki Shirakawa  Japan
2001. William Standish Knowles  SAD "za njegov rad na kiralno kataliziranim hidriranim reakcijama"
Ryoji Noyori  Japan
Karl Barry Sharpless  SAD "za rad na kiralno kataliziranim oksidacijskim reakcijama"
2002. John Bennett Fenn  SAD "za razvoj metoda za identifikaciju i strukturnu analizu bioloških makromolekula"
Koichi Tanaka  Japan
Kurt Wüthrich  Švicarska
2003. Peter Agre  SAD "za otkrića u svezi ionskih kanala u staničnim membranama"
Roderick MacKinnon  SAD
2004. Aaron Ciechanover  Izrael "za otkriće of ubikvitinske proteinske degradacije"
Avram Hershko  Izrael
Irwin Rose  SAD
2005. Yves Chauvin  Francuska "za razvitak metode olefinske metateze u organskoj sintezi"
Robert Howard Grubbs  SAD
Richard Royce Schrock  SAD
2006. Roger David Kornberg  SAD "za proučavanje molekularne baze eukariotske transkripcije"
2007. Gerhard Ertl  Njemačka "za proučavanje kemijskih procesa na čvrstim površinama"
2008. Osamu Shimomura  Japan "za otkriće i razvoj zelenog fluorescentnog proteina (GFP)"
Martin Chalfie  SAD
Roger Yonchien Tsien  SAD
2009. Venkatraman Ramakrishnan  Ujedinjeno Kraljevstvo "za proučavanje strukture i funkcije ribosoma"
Thomas Arthur Steitz  SAD
Ada E. Yonath  Izrael
2010. Richard F. Heck  SAD "„za međuspojne reakcije katalizirane paladijumom pri organskim sintezama“
Ei-ichi Negishi  Japan
Akira Suzuki  Japan
2011. Dan Shechtman  Izrael "za otkriće kvazi-kristala"
2012. Brian Kobilka  SAD " za otkriće funkcioniranja receptora vezanih na G-protein (GPCR)"
Robert Lefkowitz  SAD
2013. Martin Karplus  Austrija/ SAD "za razvoj računalnih modela složenih kemijskih procesa"
Michael Levitt  Izrael/ UK/ SAD
Arieh Warshel  Izrael/ SAD
2014. Eric Betzig  SAD "zbog poboljšanja rezolucije mikroskopa"
Stefan Hell  Njemačka
William E. Moerner  SAD
2015. Tomas Lindahl  Švedska
 Ujedinjeno Kraljevstvo
»za mehaničke studije popravka DNA«[1]
Paul L. Modrich  SAD
Aziz Sancar  Turska
 SAD
2016. Jean-Pierre Sauvage  Francuska »za dizajniranje i sintezu molekularnih strojeva«[2]
J. Fraser Stoddart  Ujedinjeno Kraljevstvo
 SAD
Ben Feringa  Nizozemska
2017. Jacques Dubochet  Švicarska »za razvitak krioelektronske mikroskopije za određivanje strukture biomolekula u soluciji u visokoj rezoluciji«[3]
Joachim Frank  Njemačka
 SAD
Richard Henderson  Ujedinjeno Kraljevstvo
2018. Frances Arnold  SAD »za vođenu evoluciju enzima«[4]
George P. Smith  SAD »za displej faga peptida i antitijela«[4]
Greg Winter  Ujedinjeno Kraljevstvo
2019 John B. Goodenough  SAD »za razvoj litijum-ionskih baterija«[5]
M. Stanley Whittingham  SAD
Akira Yoshino  Japan
2020 Emmanuelle Charpentier[6]  Francuska »za razvile „molekularne makaze“ koje mogu da modifikuju ljudske gene«
Jennifer Doudna  SAD
2021 Benjamin List  Njemačka »za razvoj preciznog novog alata za molekularnu konstrukciju: organokatalize«[6]
David MacMillan  Ujedinjeno Kraljevstvo
 SAD

Reference

Eksterni linkovi