பியே, பார்வோன்

பியே
பியாங்கி, பாக்கிங், பான்ச்சி
வெற்றித் தூண் வெள்ளைக் கல்வெட்டின் மேற்பகுதியில், கீழ் எகிப்தின் சிற்றர்சர்கள், பார்வோன் பியேவிற்கு திறை செலுத்திய விவரங்கள் மற்றும் கீழ்புறத்தில் எகிப்தை கைப்பற்றிய விவரங்கள் மற்றும் பியேவின் ஆட்சி விவரங்களும் குறித்துள்ளது. மேலும் 23-ஆம் வம்ச காலத்திலிருந்து பார்வோன்கள் பெயர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளது.
எகிப்தின் பாரோ
ஆட்சிக்காலம்கிமு 744–714, 25-ஆம் வம்சம்
முன்னவர்கஷ்தா
பின்னவர்செபித்கு
அரச பட்டங்கள்
  • Prenomen: Usimare
  • Nomen: Piy[1]
  • G39N5
    pii
  • Horus name: Zematawy
  • நெப்டி பெயர்: Mes-hemut
  • Golden Horus: Sasha-qenu
துணைவி(யர்)தபிரி உள்ளிட்ட நால்வர்
பிள்ளைகள்தகார்க்கா உள்ளிட்ட எண்மர்
தந்தைமன்னர் கஷ்தா
தாய்பெப்பாட்ஜிமா
அடக்கம்எல்- குர்ரு
நினைவுச் சின்னங்கள்ஜெபெல் பார்க்கல் உள்ள சிற்பத்தூண்

பியே (Piye) (once transliterated as Pankhy or Piankhi;[2] இறப்பு:கிமு 714) பண்டைய எகிப்தின் எகிப்தின் மூன்றாம் இடைநிலைக் காலத்தின் முடிவின் போது எகிப்தை ஆண்ட இருபத்தி ஐந்தாம் வம்சத்தை நிறுவிய எகிப்தியரல்லாத பார்வோன் ஆவார். 25-ஆம் வம்சத்தவர்கள் எகிப்தின் தெற்கே அமைந்த நூபியா (தற்கால சூடான்) பகுதியின் குஷ் இராச்சியத்தினர் ஆவார். பார்வோன் பியே எகிப்தை கிமு 744 முதல் கிமு 714 முடிய 30 ஆண்டு ஆண்டார். [3]நூபியா மற்றும் மேல் எகிப்து பகுதிகளை ஆன்ட பார்வோன்]] பியேவின் தலைநகரம் நூபியாவின் நபதா நகரம் ஆகும். பார்வோன் பியே, தீபை உள்ளிட்ட கீழ் எகிப்து பகுதியின் பார்வோன்களை வெற்றி கொண்டு திறை வசூலித்தார்.

பியேவின் கல்லறை பிரமிடு, நூபியாவின் எல்-குர்ருவில் உள்ளது. இவரது கல்லறைக் கோயில் ஜெபெல் பார்கலில் உள்ளது. பார்வோன் பியே நிறுவிய கல்வெட்டு குறிப்புகள் கொண்ட சிற்பத்தூண் ஜெபெல் பார்கல் அகழாய்வின் போது 1872-இல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.[4] [5]

இதனையும் காண்க

அமூன் கடவுளை தாங்கி நிற்கும் பியோவின் மகள் இரண்டாம் செப்பெனுபெத்த்தின் சிற்பம்
ஜெப்பெலில் உள்ள பியோவின் சிதைந்த கோயில்
பியோவின் வெற்றித் தூணில் பார்வோன் பியேவிற்கு (இடது) திறை செலுத்த நிற்கும் கீழ் எகிப்தின் சிற்றரசர்கள்[6]
பியோவின் பிரமிடு, எல்-குர்ரு
பியேவின் சிற்பத்தூண் கல்வெட்டுகள்[7]
Stele of Piye. Translation of first line (sample).[8]

மேற்கோள்கள்

  1. ↑ "Archived copy" இம் மூலத்தில் இருந்து 2007-04-26 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20070426111147/http://www.digitalegypt.ucl.ac.uk/chronology/piy.html. பார்த்த நாள்: 2007-06-12.  Piy (Piankhi)
  2. ↑ Karola Zibelius-Chen. 2006. "Zur Problematik der Lesung des Königsnamens Pi(anch)i." Der Antike Sudan 17:127-133.
  3. ↑ F. Payraudeau, Retour sur la succession Shabaqo-Shabataqo, Nehet 1, 2014, p. 115-127 online here பரணிடப்பட்டது 2018-05-07 at the வந்தவழி இயந்திரம்
  4. ↑ Mariette, Auguste (1872). Monuments divers recueillis en Egypte et en Nubie (Tables). Paris. https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/mariette1872bd2/0004. 
  5. ↑ Rougé, Emmanuel de (1811-1872) Auteur du texte (1876) (in EN). Chrestomathie égyptienne, par M. le Vte de Rougé. 4e fascicule. La Stèle du roi éthiopien Piankhi-Meriamen. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6369953m/f98.item. 
  6. ↑ Leahy, Anthony (1992). "Royal Iconography and Dynastic Change, 750-525 BC: The Blue and Cap Crowns". The Journal of Egyptian Archaeology 78: 227, and Plate XXVI. doi:10.2307/3822074. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0307-5133. https://www.jstor.org/stable/3822074. 
  7. ↑ Mariette, Auguste (1872). Monuments divers recueillis en Egypte et en Nubie (Tables). Paris. https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/mariette1872bd2/0004. 
  8. ↑ Rougé, Emmanuel de (1811-1872) Auteur du texte (1876) (in EN). Chrestomathie égyptienne, par M. le Vte de Rougé. 4e fascicule. La Stèle du roi éthiopien Piankhi-Meriamen. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6369953m/f98.item. 

ஆதார நூற்பட்டியல்

  • Roberto B. Gozzoli: The Writing of History in Ancient Egypt during the First Millennium BC (ca. 1070-180 BC), Trends and Perspectives, London 2006, S. 54-67 ISBN 0-9550256-3-X

வெளி இணைப்புகள்

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Piye
என்பதின் ஊடகங்கள் உள்ளன.