Berilyo
Beryllium, 4 Be Bigkas sa Ingles / / (bə -RIL-ee -əm ) Hitsura white-gray metallic Pamantayang atomikong timbang A r °(Be) 9.0121831 ± 0.0000005 9.0122± 0.0001 (pinaikli)[1]
Atomikong bilang (Z ) 4 Pangkat pangkat 2 (alkalinong mga lupang metal) Peryodo peryodo 2 Bloke s-blokeKonpigurasyon ng elektron [He ] 2s2 Mga elektron bawat kapa 2, 2 Pase sa STP solid Punto ng pagkatunaw 1560 K (1287 °C, 2349 °F) Punto ng pagkulo 2742 K (2469 °C, 4476 °F) Densidad (malapit sa r.t. ) 1.85 g/cm3 kapag likido (sa m.p. ) 1.690 g/cm3 Init ng pusyon 12.2 kJ/mol Init ng baporisasyon 297 kJ/mol Molar na kapasidad ng init 16.443 J/(mol·K) Presyon ng singaw
P (Pa)
1
10
100
1 k
10 k
100 k
at T (K)
1462
1608
1791
2023
2327
2742
Mga estado ng oksidasyon 0,[2] +1,[3] +2 (isang anpoterong oksido) Elektronegatibidad Eskala ni Pauling: 1.57 Mga enerhiyang ionisasyon Radyong atomiko emperiko: 112 pm Radyong Kobalente 96±3 pm Radyong Van der Waals 153 pm Mga linyang espektral ng beryllium Likas na paglitaw primordiyal Kayarian ng krystal hexagonal close-packed (hcp) Bilis ng tunog manipis na bara 12870[4] m/s (sa r.t. ) Termal na pagpapalawak 11.3 µm/(m⋅K) (at 25 °C) Termal na konduktibidad 200 W/(m⋅K) Elektrikal na resistibidad 36 n Ω⋅m (at 20 °C) Magnetikong pagsasaayos diamagnetic Modulo ni Young 287 GPa Modulo ng tigas 132 GPa Bultong modulo 130 GPa Rasyo ni Poisson 0.032 Eskala ni Mohs sa katigasan 5.5 Subok sa katigasan ni Vickers 1670 MPa Subok sa katigasan ni Brinell 600 MPa Bilang ng CAS 7440-41-7 Pagkakatuklas Louis Nicolas Vauquelin (1797) Unang pagbubukod Friedrich Wöhler & Antoine Bussy (1828)
Isotopo
Abudansya
Half-life (t 1/2 )
Paraan ng pagkabulok
Produkto
7 Be
trace
53.12 d
ε
0.862
7 Li
γ
0.477
-
9 Be
100%
Ang 9 Be ay tumatagal sa may 5 neutron
10Be
trace
1.36×106 y
β−
0.556
10 B
Kategorya: Beryllium
Ang berilyo (Ingles : beryllium ; Espanyol : berilio ) ay isang elementong kimikal sa talahanayang peryodiko na sinasagisag ng simbolong Be at nagtataglay ng atomikong bilang 4 .
Isang elemento at metal na may katibayan sa init, korosyon, at kalawang . Natuklasan ito ni Louis Nicolas Vauquelin noong 1798. Ginagamit ang elementong ito para sa paggawa ng mga balangkas ng mga eruplano at ng mga sasakyang pangkalawakan, sa bila ng mga replektor sa nga reaktor na nukleyar. Kapag inihalo sa tanso , ginagamit ito bilang kontaktong elektrikal at ispring o muwelye. Kabilang sa mga katangian nito ang pagkakaroon ng atomikong bilang na 4, atomikong timbang na 9.0122, punto ng pagkatunaw na 1,278 °C, punto ng pagkulong 2,970 °C, espesipikong grabidad na 1.848, at balensya na 2.[6]
Mga sanggunian
The article is a derivative under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License .
A link to the original article can be found here and attribution parties here
By using this site, you agree to the Terms of Use . Gpedia ® is a registered trademark of the Cyberajah Pty Ltd