Graduouse na escola secundaria en 1943 e continuou os seus estudos en enxeñaría. En 1945 trasladouse ó Departamento de Física da Universidade Estatal de Moscova, de onde se graduou en 1948 cunha mestría. En 1951 presentou a súa tese sobre a difusión térmica en plasmas total e parcialmente ionizados; así obtivo o grao de Candidato de Ciencias (Ph.D.) e foi incorporado ó persoal do Instituto como científico junior.[1]
Foi premiado co Premio Nobel de Física en 2003 polas súas contribucións á teoría dos superconductores e superfluidos.
Recibiu o Premio Landau da Academia Rusa de Ciencias en 1989.[2]
Cargos
1950-1969: profesor titular na Universidade Estatal de Moscova.
1970-1972: profesor da Universidade Gorkii.
1976-1991: catedrático de física teórica no Instituto de Moscova de Aceiro e Aliaxes (Universidade Técnica).
1987: foi nomeado membro da Academia Rusa de Ciencias.[2]