Abdus Salam

Abdus Salam
Nacemento29 de xaneiro de 1926
Lugar de nacementoJhang
Falecemento21 de novembro de 1996
Lugar de falecementoOxford
Causaparalisia supranuclear progressiva
NacionalidadePaquistán e Raj Británico
RelixiónComunidade Ahmadi e Musulmán
Alma máterGovernment College University, St John's College, University of the Punjab, Universidade de Cambridge e Sanatan Dharma College
Ocupaciónprofesor universitario, físico teórico e físico
CónxuxeLouise Johnson
PremiosPremio Átomos pola Paz, membro da Royal Society, Pride of Performance, Medalla Copley, Medalla Real, Premio Nobel de Física, Medalha de Ouro Lomonossov, Medalha Hughes, Medalla Matteucci, Honorary doctors of Ghent University, Prêmio Internacional Catalunha, TWAS fellow, Ordem Nacional do Mérito Científico, Prêmio Memorial J. Robert Oppenheimer, Nishan-e-Pakistan, Sitara-i-Imtiaz, Cabaleiro da Gran Cruz da Orde ao Mérito da República Italiana, Knight Commander of the Order of the British Empire, honorary doctor of the University of Gothenburg, honorary doctorate from the University of Cambridge, doutor honoris causa pola universidade de Edimburgo, Premio Marcel Grossmann, Fellow of the American Physical Society, doutor honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid, Bakerian Lecture, Medalha Maxwell, Prémio Adams, Fellow of Bangladesh Academy of Sciences, Fellow of Pakistan Academy of Sciences, Guthrie Medal and Prize, honorary doctor of the University of Science and Technology of China, Associate Fellow of the African Academy of Sciences, Grand Cross of the Order of Excellence, Order of Independence, honorary doctor of Istanbul University, honorary doctor of the University of Exeter, Ordem do Mérito da República Italiana, sen etiquetar, Royal Society Bakerian Medal e Edinburgh Medal
[ editar datos en Wikidata ]
Abdus Salam (esquerda) nunha reunión.

Abdus Salam, nado o 29 de xaneiro de 1926 en Santokdas, Sahiwal en Punxab e finado o 21 de novembro de 1996 en Oxford, Inglaterra, foi físico teórico de Paquistán que recibiu o Premio Nobel de Física en 1979 polo seu traballo no Modelo electrodébil, unha síntese matemática e conceptual do electromagnetismo e a interacción nuclear débil, até agora o último paso que se deu para chegar á unificación de todas as forzas da natureza.

Biografía

Naceu o 29 de xaneiro de 1926 en Jhang Maghiana, India (hoxe Paquistán). Cursou estudos no Colexio do Goberno en Lahore e doutorouse en matemáticas e física en 1952 pola Universidade de Cambridge. Abdus Salam foi un estudante moi brillante. Desde 1956, foi Profesor de Física Teórica no Imperial College London, que é unha prestixiosa institución británica de educación que se centra en estudos relacionados coa ciencia, a enxeñaría e o medicamento, complementada por unha escola de negocios.

Foi nomeado director do Centro Internacional de Física Teórica de Trieste, Italia, cando se fundou en 1964.

Abdus Salam morreu aos 70 anos, o 21 de novembro de 1996, en Oxford, a causa do párkinson. Foi sepultado en Rabwah (Chenab Nagar), Punxab, Paquistán.

O profesor Abdus Salam foi un devoto Ahmadi (musulmán). Debido á presión política dos Ahmadis en Paquistán, Abdus Salam non foi homenaxeado oficialmente polo Goberno de Paquistán, a pesar de ser o primeiro Premio Nobel do país.

Investigacións científicas

Recibiu o Premio Nobel de Física en 1979 polo seu traballo no Modelo electrodébil a cal é unha teoría física que unifica a interacción nuclear débil e o electromagnetismo, dúas das catro interaccións fundamentais da natureza. á súa vez, este modelo áchase incluído na Teoría da grande unificación (GUT), que une a interacción electrodébil coa interacción nuclear forte. Abdus Salam, Sheldon Lee Glashow e Steven Weinberg chegaron á mesma teoría independentemente e compartiron o Premio Nobel. A validez da teoría foi confirmada experimentalmente polos traballos de LHC no CERN en Xenebra,[1] e o descubrimento dos Bosóns W e Z, que son as partículas mediadoras da interacción nuclear débil, unha das catro interaccións fundamentais da natureza. Son tres tipos de partículas fundamentais moi masivas que se encargan en xeral de cambiar o sabor doutras partículas, os leptóns e os quarks.

Notas

  1. ↑ Charley, Sarah. "LHC creates matter from light". symmetry magazine (en inglés). Consultado o 2020-08-30. 

Véxase tamén

Ligazóns externas